Rennen en racen

Na de regen gisteren en het gezellige avondje staat er best veel 'op het programma' vandaag. Mijn eerste missie is de Big Wild Goose Pagoda. Heel simpel gezegd ligt ie aan het einde van de straat (5 km) maar zo eenvoudig is het natuurlijk niet. Het busje dat rechtstreeks gaat biedt een enorme sightseeing door de stad en ik doe er bijna een uur over. Voor het complex met de Da'cien tempel en de Ganzenpagode ligt weer een heel 'pretpark' aan braderiekraampjes met huisvlijt als gehaakte slofjes en marionetten. Uit speakers knalt keiharde muziek als begeleiding van de spuitende fonteinen. Het is zaterdag en dus zijn er weer drommen mensen op de been.

De entree voor het complex is CNY 50 (6 euro), wil je de pagode in dan betaal je nog eens 5 euro. Mooi oud houtsnijwerk, gerenoveerde gebouwen en de indrukwekkende vierkante pagode met een lange geschiedenis. Lekker ronddolen tussen mooie gebouwen, in mooie tuinen. En een noedelsoepje in een prieeltje waarbij de verkoopsters van verschillende kraampjes bij me aan tafel komen zitten. Allemaal met een eigen brouwseltje, eentje propt tussen de happen noedels rauwe knoflooktenen naar binnen. Na een week met kaartjes op zak kom ik eindelijk een postkantoor tegen en met gevaar voor eigen leven steek ik de zesbaansweg over met bussen, grote auto's en tuktuks die me om de oren vliegen. Met bus 6 ga ik terug richting stadsmuur. Overal in de stad hoor je knallend vuurwerk. Blijkbaar trouwen veel stellen op zaterdagochtend en wordt dat uitbundig gevierd.

Net achter de bushaltes ligggen een paar keuke straatjes met oude gebouwen en allerlei calligrafie specialistische dingen als kwasten en papier. Er wordt vooral veel hoorn verkocht. Erg leuk om even door rond te dolen. Maar dan moet ik me dus echt weer door de verkeersstroomvan en grote drukke rotonde wagen om bij de toegang naar de stadsmuur te komen. De Southgate is relatief rustig. Weer een entree van 5 euro, waarna je de muur mag beklimmen, op de foto mag met 'historische figuren' of een fiets huren om de 14 km langer muur rond te fietsen. Het uitzicht op de drukke moderne stad er omheen is leuk.

En dan is het tijd voor de  Belltower. Ik bewonder 'm van buiten maar kan de moed niet opbrengen dit historische bouwwerk van binnen te gaan bekijken. Het is inmiddels weer ruim boven de 30 graden en de zon brandt op mijn vel.

Hetzelfde geldt voor de dichtbij gelegen Drumtower. Veel teveel mensen. Ik loop er wel even bewonderend om heen maar vind dat genoeg. Naast de Drumtower duik ik een nauw straatje in. Het blijkt een overdekt netwerk van kleine straatjes met allerlei koopwaar, dat aan het einde uitkomt op de straatjes van de moslimwijk waar ik eerder al was. Hier midden in staat de Grote Moskee van de Hui moslims die in deze regio wonen. Het schijnt een van de grootste van Azie te zijn en niet-moslims mogen overal komen behalve in de gebedsruimte en wasruimte. Schitterend oude gebouwen, die voor de verandering niet dood gerenoveerd zijn. Mooi houtsnijwerk, Arabische en Chinese elementen volop door elkaar . Erg bijzonder. Inmiddels loopt het richting eind van de middag dus ik zoek het eethuisje met de 3 moslimmeisjes van 2 dagen geleden weer op. Alleen de heel sterk loensende is er maar in de wirwar van honderden eethuisjes is dat voldoende herkenning. Ik eet weer een handgetrokken noedel gerecht waarvoor de kok de lange repen deeg heen en weer zwiept en op de werkbank slaat tot ze dunner en dunner worden en er een lekkere dunne noedel overblijft. In het straatje om de hoek bezwijk ik alsnog voor de leuke schaaltjes. Mijn eerste (en mogelijk enige) souvenir.

Met een riksha/tuktuk laat ik me naar het hotel brengen. De koffer inpakken, de train station pick-up voor morgenvroeg regelen, even opfrissen en op naar het treinstation. De mensenmassa is overweldigend. Duizenden mensen drommen voor de loketten en de ingang. Het schrikbeeld dat je soms op de tv ziet. Gelukkig heb ik mijn kaartje al lang en word ik via dranghekken binnen geleid waar ik in de soft seat wachtruimte mag wachten. Verschil moet er zijn, haha. Al met al heel geordend en het verloopt soepel.

Ook nu zijn de andere personen in de coupe rustig en slapen vroeg. Ik ben dus lekker uitgeslapen als ik om 5 uur wakker wordt.

Zodra de tuktuk de stadsmuren inrijdt, zakt me de moed in de schoenen. Oude afbrokkelende muren, vervallen gevels en wat er achter ligt is nog meer vervallen. Oh lordy! Maar in de buurt van de guesthouse wordt het iets beter. Nu wacht ik in de echte backpackers lobby op het schoonmaken van de kamer en de eerste echte banana pancake van deze trip!