Familiedrama bij de makaken

Meteen als ik uit de trein stap, word ik gestrikt door een heel oud mannetje. Voor 30 baht wil hij me wel naar 't Nett Hotel brengen. Nu is 't erg dichtbij maar ik zeg maar ja. Tot ik zie dat 't arme mannetje een fietsriksha heeft. Als ik iets vreselijk vind, is 't als dikke witte koloniaal in zo'n fietsriksha te zitten terwijl 't oude mannetje zich suf fietst. Maar ik kan ook niet meer terug want hij kijkt zo blij met mij als vrachtje...

Het hotel is netjes en schoon. Maar erg fantasieloos en basic. De ramen hebben tralies.

Na een snelle douche en schone kleren ga ik richting 'monkey temple'. Het begint al om de hoek van mijn hotel, overal zitten makaken op de elektriciteitsleidingen, op muurtjes en op grasvelden. Nog een straat verder is een grote voederplek en apen in allerlei maten zitten er en gaan het gevecht aan met de dikste ratten die ik in mijn leven heb gezien. Bij de eerste denk ik: lekker gruwelen. Zeven stuks later gruwel ik volop want er zitten er hier tientallen, zo groot als een kleine kat flitsen ze heen en weer tussen eten en struiken, eten en scheuren in de stoepen, op hun hoede voor de apen.

Iets verderop, tegenover de tempel, zitten de makaken overal: tegen gevels, op kabels, op grasvelden. En waar al die kleintjes vandaan komen, dat is ook duidelijk: overal doen ze the nasty...

Bij de tempel lacht de kaartverkoper zich suf omdat ik ze zo eng vind. Andere mensen worden belaagd: de apen hangen aan hun benen, op hun rug of trekkend aan haren. De verkoper zegt: no monkey in temple. Dus ik snel naar binnen. Hoog boven mijn hoofd hoor ik geritsel en vliegen, en ja hoor, er hangen tientallen vleermuizen aan 't plafond. Apenheul, Hamelen of de Batcave?!

Buiten de tempel zitten honderden makaken. De kleintjes zijn best schattig maar 't blijven apen...BRRR.

Als ik op de hoek van de straat met een Belgische aan de praat raak, zien we de apen door 't verkeer rennen. Over motorkappen, via de laadbakken of in volle vaart er tussen door. Ineens zie ik dat een klein aapje op de grond ligt: dood! Bad karma voor degene die 'm heeft aangereden. Een paar apen rennen er stressvol omheen en in de volle avondspits rijdt iedereen er respectvol omheen. Dan komt de politie en wordt er een man met een zak bijgeroepen. Op het moment dat het baby-aapje in de zak wordt gestopt, klinkt er een oorverdovend geschetter uit honderden apenkelen. Om stil van te worden, zo indrukwekkend en zielig.

Als ik terugloop richting hotel volg ik de kraampjes met etenswaren langs het spoor. En opeens ben ik op de markt der markten: delicatessen uit alle delen van Thailand. Bij het eerste lekker uitziende eten word ik door een oude Chinese dame geholpen met uitkiezen van rundersateetjes. Voor 15 baht krijg je er 3 (40 cent) met een lekker spicy sausje, in een zakje. Ik eet ze snel op en dool verder, jaiks: wat een walhalla van lekkers: 't een nog lekkerder uitziend dan het ander. Alles is vers bereid en geweldig mooi om te zien. Ik zie verse mosselen en andere schelpdieren, bapao met veel kleurstof voor de Disneyfiguurtjes, maar ook allerlei lekkere gegrilde hapjes, rijst met vlees in soorten en maten, verse marinade's en kruidenmengsels, sushi, curries, gefrituurde groentecakes en lange slierten deeg gehakt tot een soort oliebolletjes. Maar ook inktvisjes aan een spies en verse salades met groentes die ik niet ken, vers gehakte groene en rode pepertjes. En alles ruikt goddelijk. Ik neem een (heel degelijk) bakje noedels met groente en een knalrode Mirinda in een plastic zakje 'to take away' (een soort Fanta). Mijn avondmaal, de goedkoopste tot nu toe, kost me vanavond 40 baht (1 euro). Ik heb er bijna spijt van dat ik al aan 't begin van de markt gegeten heb: zo ontzettend leuk deze markt!!!

Verderop gaat de markt over in trendy spulletjes: coole t-shirts, hippe tassen en accessoires: Camden Market zou er jaloers op zijn.

Na de apentempel was ik al helemaal blij met Lopburi, maar dit is de icing on the cake! En dat kan in veel kleuren en vormen, zie ik hier. De cakejes en taartjes zijn ware kunstwerkjes en verkopen alsof ze gratis zijn. Zelfs de spiesjes met kippeningewandjes (niertjes, levertjes) hebben gretig aftrek. Onder de haarklipjeskraam ligt een klein meisje te slapen. Doodeng, met al die borrelende wokken vol kokendheet vet, bbq's met roodgloeiende kooltjes en kokende pannen soep.

Alleen al voor 't oog doe ik nog een extra rondje...

Morgen door naar Khao Yai National Park. Als ik bij mijn hotel informeer, zie ik ineens een busschema hangen: Phitsanulok naar Lopburi: 4 uur. Hmmm, ik had 3,5 uur reizen kunnen besparen. Maar dan had ik geen mooie markt bij het station gezien en ook al die mooie uitzichten langs 't spoor moeten missen. Neeeh, ik ben hartstikke tevreden met deze dag!