Winti en telo terie
Door: DanielleFrek
Blijf op de hoogte en volg Danielle
28 Maart 2009 | Suriname, Paramaribo
Klokslag 8 uur kwam Shairoen's zus Mahida aan en we begonnen met een kopje thee (pickwick aardbei nota bene) en een lekkere bojo (cassave/cocoskoek met rozijnen). Daarna zijn we bij een supermarkt even bloempotten gaan halen, en toen de centrale markt in. Ze heeft me van alles laten zien: de soorten vis, de groenten, de vlees en vismarkt. Ik vroeg of ze me het Marron gedeelte wilde laten zien, waar de zogenaamde winti (witte magie) spullen te koop waren. Veel meer dan kaurieschelpen heb ik niet gezien, maar volgens mij gaf het Mahida de heebie jeebies en ze wou snel weg. "Als ze weten dat je niks koopt, kijken ze je boos aan". Volgens haar noemen ze het zelf de markt met "kruiden", hahaha.
Ik heb nog een paar foto's genomen van de hele markt binnen, hoog van de trap. Op de avond voor vertrek kreeg ik zomaar ineens een gloednieuwe camera van mijn vader, die geweldige foto's maakt.
Op de bovenverdieping vinden we ook een kraam waar ze de felgekleurde poeders verkopen die de Hindoestanen bij Holi gebruiken... daar moet ik op de laatste dag echt even naartoe, om mijn voorraadje aan te vullen.
Ons bezoekje aan de markt hebben we afgerond met een bezoekje aan een heel kleine warung, net voor haar man's kraam met verzorgingsproducten. 5 kleine krukjes bepalen het aantal bezoekers tegelijkertijd. Ik heb daar een telo terie gegeten: gebakken cassave, terie (visjes van een cm of 2 en maar 2 mm dik) gefrituurd, met snijbonen, zuurgoed en peper. Yummie! Ik heb me d'r overheen gezet dat kop en ingewanden op de plaats zaten. Karidjah (een Indonesische vriendin van me) at die dingen ook altijd. 20 jaar later durf ik ze alleen gefrituurd aan, hahaha.
Mahida heeft me uitgenodigd om te komen eten, als ik weer in Paramaribo ben. Dan gaat ze sopropo of okers (okra) voor me maken. Daar verheug ik me nou al op. Maar ze heeft me ook een goede tip gedaan voor 'n restaurant voor 't avondeten, dus wie weet vanavond...
Wat eten betreft: ik had Bart gerust mee kunnen nemen. Niet alleen heeft 't Vat frikandellen, op de hoek van mijn hotel zit een "Frietpunt NL", met alle snackbar spullen die wij in NL ook hebben. Lili, een volgende keer kan ie mee hoor!!!
Ook staat daar een geweldig mooi gebouw: hypermodern, donkergrijze steen. Een blokkendoos met een rond dak. Het zou in NL in een moderne wijk niet misstaan. Hier is 't one of a kind en biedt het een gek aanzicht, zo aan de rand van het historisch centrum waar elk houten gebouw een geschiedenis heeft. In de oude vervallen en totaal afgebladderde houten huizen wonen toch nog mensen: ik hoor radio, televisie of gesprekken als ik langs de verwaarloosde gebouwen loop. Het blijft me verbazen!
-
28 Maart 2009 - 18:15
Maaike:
sopropo of okers (okra) bah bah bah dat is het enige wat ik ervan kan zeggen, sterker nog moet bijna overgeven als ik er aan denk.
Zal het nooit vergeten niets vermoedend nam ik een hap en toen gebeurde het: een gedeelte ging door m'n keel maar de rest bleef hangen het leek wel kikkerdril bah, bah bah.
Met andere woorden sla mij maar over.
eet smakkelijk
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley