Weinig spannends
Door: DanielleFrek
Blijf op de hoogte en volg Danielle
27 Maart 2009 | Suriname, Paramaribo
Gisteren is de middag voorbij gevlogen: rondfietsen, terrasjes pakken, de lokale ondernemers blij maken met een dooie vis (wel kijken, niet kopen) en nog meer terrasjes pakken.
Halverwege de middag heb ik Shairoen's zus Mahida gebeld en we hebben voor zaterdagochtend afgesproken. Aan het einde van de middag moest de fiets ingeleverd worden, 20 SRD betalen voor de extra dag en mijn 50 euro borg terug. Natuurlijk kon ik Zus&Zo niet verlaten zonder een weer zo'n lekkere spicy gemberlimonade.
Ik had het zo uitgekiend dat ik daarna nog even naar 't Vat kon voor een overheerlijke mango cocktail. Ik stak dus (nog bij vol daglicht, zon zelfs) de Palmentuin door en ik was blij dat ik stekeblind ben want er zat een of een kerel dingen te roepen (die ik gemakshalve ook verkoos niet te verstaan) en ranzige bewegingen te maken, maar goed, vanaf die afstand kon ik niet precies zien wat, hahah.
Aan het begin van de avond ben ik toen naar Moti Mahal gelopen, dat in de LP de naam heeft goeie Indiase gerechten te serveren: ja, roti, roti en nog eens roti. Niks alu gobi, korma, daal of ander lekkers... Omdat ik redelijk in de buurt van Joosje was ben ik daar naartoe gelopen en ja hoor, zo'n 100 meter voor mijn bestemming: au... blaren. Ik heb mijn roti kip ditmaal meteen met peper want niet te scherp, verorberd en omdat het inmiddels donker was met de taxi naar huis.
Op het terrasje van de guesthouse nog een uurtje zitten lezen (en opgevreten door de muggen zonder dat ik het doorhad).
Zoals ik al zei: weinig spannends!
Halverwege de middag heb ik Shairoen's zus Mahida gebeld en we hebben voor zaterdagochtend afgesproken. Aan het einde van de middag moest de fiets ingeleverd worden, 20 SRD betalen voor de extra dag en mijn 50 euro borg terug. Natuurlijk kon ik Zus&Zo niet verlaten zonder een weer zo'n lekkere spicy gemberlimonade.
Ik had het zo uitgekiend dat ik daarna nog even naar 't Vat kon voor een overheerlijke mango cocktail. Ik stak dus (nog bij vol daglicht, zon zelfs) de Palmentuin door en ik was blij dat ik stekeblind ben want er zat een of een kerel dingen te roepen (die ik gemakshalve ook verkoos niet te verstaan) en ranzige bewegingen te maken, maar goed, vanaf die afstand kon ik niet precies zien wat, hahah.
Aan het begin van de avond ben ik toen naar Moti Mahal gelopen, dat in de LP de naam heeft goeie Indiase gerechten te serveren: ja, roti, roti en nog eens roti. Niks alu gobi, korma, daal of ander lekkers... Omdat ik redelijk in de buurt van Joosje was ben ik daar naartoe gelopen en ja hoor, zo'n 100 meter voor mijn bestemming: au... blaren. Ik heb mijn roti kip ditmaal meteen met peper want niet te scherp, verorberd en omdat het inmiddels donker was met de taxi naar huis.
Op het terrasje van de guesthouse nog een uurtje zitten lezen (en opgevreten door de muggen zonder dat ik het doorhad).
Zoals ik al zei: weinig spannends!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
