Een lange zit
Door: DanielleFrek
Blijf op de hoogte en volg Danielle
12 December 2007 | Indonesië, Batavia
Om klokslag 9 uur word ik opgehaald van mijn guesthouse. We zijn met 8 man: het Nederlandse stel dat ook op de trip naar Borobodur meeging, de Canadese en de Canadees-Japanse man van dezelfde trip, Laura, die ik gisteravond ontmoette in 't restaurant en 2 Zweden. Ik zat al vroeg in 't busje en had een goeie plek.
De rit was hels warm, de aircon in de bus niet bestand tegen de hitte buiten en de overwerkte motor dreef de temperatuur in de minibus nog een flink aantal graden omhoog!
Hotsend en klotsend race je, de ene levensgevaarlijke inhaalmanoeuvre na de andere, langs schitterende landschappen. Je ziet de natuur veranderen en telkens iets minder groen worden. Ook de mensen veranderen, in centraal Java zie je relatief weinig hoofddoeken en traditioneel gekleden mannen maar hoe verder oostwaarts, hoe islamitischer de kleding en hoe meer kleine weggestopte afbrokkelende moskeetjes voorbij schieten.
Ergens halverwege de rit stoppen we voor een hapje eten. Soto ayam met witte rijst, om voorzichtig te zijn laat ik die ook nog even echt heet maken. Maar alles gaat goed.
In plaats van om 4 uur 's middags (zoals ze in het guesthouse zeiden) komen we om 7 uur 's avonds in Probbolingo aan. Daar krijgen we een nieuwe chauffeur, nog een uurtje de berg op richting Bromo vulkaan. Hier kies je ook wat je de volgende ochtend gaat doen: ik kies de luxe optie.
Inmiddels is 't pikkedonker als we de berg op rijden, donkere bochtige wegen en mist, niet een ideale combinatie. Maar eenmaal bij Yoschi's Hotel, Bar en Grill eet ik gauw een hapje, douche ik onder de warme douche waar je een sleutel bij de receptie voor moet halen. Bij zo'n 10 graden adem ik lekker diep in, koele lucht, wat een genot. Ik trek 2 slaapt-shirts aan, kruip in mijn lakenzak en drapeer een sjaal over 't vochtig ruikende kussen en val in slaap met de geur van vocht en schimmel in mijn neus.
De rit was hels warm, de aircon in de bus niet bestand tegen de hitte buiten en de overwerkte motor dreef de temperatuur in de minibus nog een flink aantal graden omhoog!
Hotsend en klotsend race je, de ene levensgevaarlijke inhaalmanoeuvre na de andere, langs schitterende landschappen. Je ziet de natuur veranderen en telkens iets minder groen worden. Ook de mensen veranderen, in centraal Java zie je relatief weinig hoofddoeken en traditioneel gekleden mannen maar hoe verder oostwaarts, hoe islamitischer de kleding en hoe meer kleine weggestopte afbrokkelende moskeetjes voorbij schieten.
Ergens halverwege de rit stoppen we voor een hapje eten. Soto ayam met witte rijst, om voorzichtig te zijn laat ik die ook nog even echt heet maken. Maar alles gaat goed.
In plaats van om 4 uur 's middags (zoals ze in het guesthouse zeiden) komen we om 7 uur 's avonds in Probbolingo aan. Daar krijgen we een nieuwe chauffeur, nog een uurtje de berg op richting Bromo vulkaan. Hier kies je ook wat je de volgende ochtend gaat doen: ik kies de luxe optie.
Inmiddels is 't pikkedonker als we de berg op rijden, donkere bochtige wegen en mist, niet een ideale combinatie. Maar eenmaal bij Yoschi's Hotel, Bar en Grill eet ik gauw een hapje, douche ik onder de warme douche waar je een sleutel bij de receptie voor moet halen. Bij zo'n 10 graden adem ik lekker diep in, koele lucht, wat een genot. Ik trek 2 slaapt-shirts aan, kruip in mijn lakenzak en drapeer een sjaal over 't vochtig ruikende kussen en val in slaap met de geur van vocht en schimmel in mijn neus.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
