Regen... wat vervelend nou!
Door: DanielleFrek
Blijf op de hoogte en volg Danielle
30 December 2007 | Indonesië, Batavia
Vannacht heeft het GESTORMD (ja, met hoofdletters). Zoals het onweer in Bogor de luidste was die ik ooit gehoord heb, was dit de ruigste storm!
Het helpt natuurlijk ook niet dat je huisje op een uitstekende rots staat maar allemachtig, wat een natuurgeweld.
Nu ben ik NOG blijer met mijn stenen huisje, hahah. Stel je die storm voor in een bamboehut (hoewel ze er nog wel staan 's middags) zonder ramen maar met muskietengaas.
Ik moet bekennen dat ik dit natuurgeweld en de harde wind en regen die vanochtend ook nog hun best doen, meteen aangrijp om niet, zoals gepland, naar Ruteng te gaan.
Ruteng ligt 140 km landinwaarts en is met 35.000 inwoners waarschijnlijk iets meer stad (en ze hebben er internet, en niet in Labuanbajo) en ze hebben er een minderheidsgroepering die de LP de hobbits van Ruteng noemt. Maar call me lazy, om daar minimaal 4 uur heen en minimaal 4 uur terug voor in een hoogstwaarschijnlijk lekkende public bemo te gaan zitten, daar kon ik de moed niet voor opbrengen.
Dus ik breng de dag door in mijn lekkere huisje, met zelfs een echte deken in een dekbedovertrek, als 't even niet regent, ga ik lekker in de koele wind op mijn terrasje zitten.
's Middags waag ik me nog even de stad in voor nog 2 van die superlekkere sirsak-juices en een hotplate van cumi-cumi (ofwel inktvis). Ik zie nu pas hoe smerig de muren zijn en wil niet bedenken hoe de keuken, onder 't restaurant, aan de waterkant met al die viezigheid die je elders aan de waterkant ziet, is. De sirsakjuice is lekker, da's 't belangrijkste!
Ik koop in 't winkeltje waar ik gisteren ook was nog wat chocolademelk (mijn vaste stroberi melk hebben ze op Flores niet) voor mijn malariaprofylaxe en wat chippies, koekjes e.d. om de lange avond door te komen. 's Avonds eet ik wat in het hotel en voor je 't weet is de dag voorbij en heb je NIKS gedaan! Noem 't maar vakantie, hahaha.
Het helpt natuurlijk ook niet dat je huisje op een uitstekende rots staat maar allemachtig, wat een natuurgeweld.
Nu ben ik NOG blijer met mijn stenen huisje, hahah. Stel je die storm voor in een bamboehut (hoewel ze er nog wel staan 's middags) zonder ramen maar met muskietengaas.
Ik moet bekennen dat ik dit natuurgeweld en de harde wind en regen die vanochtend ook nog hun best doen, meteen aangrijp om niet, zoals gepland, naar Ruteng te gaan.
Ruteng ligt 140 km landinwaarts en is met 35.000 inwoners waarschijnlijk iets meer stad (en ze hebben er internet, en niet in Labuanbajo) en ze hebben er een minderheidsgroepering die de LP de hobbits van Ruteng noemt. Maar call me lazy, om daar minimaal 4 uur heen en minimaal 4 uur terug voor in een hoogstwaarschijnlijk lekkende public bemo te gaan zitten, daar kon ik de moed niet voor opbrengen.
Dus ik breng de dag door in mijn lekkere huisje, met zelfs een echte deken in een dekbedovertrek, als 't even niet regent, ga ik lekker in de koele wind op mijn terrasje zitten.
's Middags waag ik me nog even de stad in voor nog 2 van die superlekkere sirsak-juices en een hotplate van cumi-cumi (ofwel inktvis). Ik zie nu pas hoe smerig de muren zijn en wil niet bedenken hoe de keuken, onder 't restaurant, aan de waterkant met al die viezigheid die je elders aan de waterkant ziet, is. De sirsakjuice is lekker, da's 't belangrijkste!
Ik koop in 't winkeltje waar ik gisteren ook was nog wat chocolademelk (mijn vaste stroberi melk hebben ze op Flores niet) voor mijn malariaprofylaxe en wat chippies, koekjes e.d. om de lange avond door te komen. 's Avonds eet ik wat in het hotel en voor je 't weet is de dag voorbij en heb je NIKS gedaan! Noem 't maar vakantie, hahaha.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
