Stoer
Blijf op de hoogte en volg Danielle
03 April 2013 | Filipijnen, Manilla
Onderweg kom ik altijd zoveel mensen tegen die me 'stoer' vinden om hoe ik reis: in mijn eentje, niet-georganiseerd... En ik lach dat meestal weg, want hoe makkelijk gaat het toch altijd...
Maar toen ik vannacht om 1 uur 's nachts aankwam in een beduidend groezeliger, ranziger-dan-verwacht Manila (lees: all night entertainment van de volwassen variant, bedelkinderen, op straat slapende gezinnen bij de vleet en al 3 waarschuwingen van Filipijnen dat het hier niet erg veilig is) en bij aankomst de door mij gereserveerde hotelkamer zogenaamd geen stroom had, ik wel even mocht betalen en dan naar een ander hotel gebracht zou worden via pikdonkere straatjes (terwijl in het hotel legio lampen werkten, net als alle feeds van de bewakingscamera's op het beeldscherm) was ik best trots op mezelf. Gauw de telefoon erbij, naam van het andere hotel opgezocht: vies, bedwantsen en kakkerlakken was de consensus. Dus ik weigerde, heb de receptionist ergens uit het duister een taxichauffeur laten optrommelen en heb hem gezegd me naar het Tune hotel te brengen. Een hotelnaam die ik toevallig voorbij had zien komen. Best goed als je beseft dat de man amper Engels sprak, ik geen straatnaam wist anders dan same street Hyatt Hotel (nou ja, om de hoek van).
Twee keer de ranzige straat met girlie bars, harde muziek en kroegen door voor we het hotel vonden. Godzijdank. Er was nog 1 kamer beschikbaar. Jeeeej! Dus binnen een half ongeveer lag ik in een kraakhelder, lekker bed na een lekkere douche. Beetje aan de prijs voor 37 euro incl. dure wifi, maar die was wel nodig om andere accommodatie voor de laatste dagen in Manila te zoeken!
Maar toen ik vannacht om 1 uur 's nachts aankwam in een beduidend groezeliger, ranziger-dan-verwacht Manila (lees: all night entertainment van de volwassen variant, bedelkinderen, op straat slapende gezinnen bij de vleet en al 3 waarschuwingen van Filipijnen dat het hier niet erg veilig is) en bij aankomst de door mij gereserveerde hotelkamer zogenaamd geen stroom had, ik wel even mocht betalen en dan naar een ander hotel gebracht zou worden via pikdonkere straatjes (terwijl in het hotel legio lampen werkten, net als alle feeds van de bewakingscamera's op het beeldscherm) was ik best trots op mezelf. Gauw de telefoon erbij, naam van het andere hotel opgezocht: vies, bedwantsen en kakkerlakken was de consensus. Dus ik weigerde, heb de receptionist ergens uit het duister een taxichauffeur laten optrommelen en heb hem gezegd me naar het Tune hotel te brengen. Een hotelnaam die ik toevallig voorbij had zien komen. Best goed als je beseft dat de man amper Engels sprak, ik geen straatnaam wist anders dan same street Hyatt Hotel (nou ja, om de hoek van).
Twee keer de ranzige straat met girlie bars, harde muziek en kroegen door voor we het hotel vonden. Godzijdank. Er was nog 1 kamer beschikbaar. Jeeeej! Dus binnen een half ongeveer lag ik in een kraakhelder, lekker bed na een lekkere douche. Beetje aan de prijs voor 37 euro incl. dure wifi, maar die was wel nodig om andere accommodatie voor de laatste dagen in Manila te zoeken!
-
03 April 2013 - 23:07
Mireille:
Nou Jelle dat klinkt als een spannend begin. Degelijk Korea en nu dit. Maar stoer dat ben je echt wel. Dank voor je tips over Korea. Kunnen wij ook nog eens bekijken dan. Hoop dat de philipijnen verder helemaal top is met lekker eten ! GJ eet in Korea alleen maar beef dat aan tafel wordt gebakken. Veel plezier en ik lees je verhalen :-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
