Grote steden

Om kwart voor 6 stond ik onder een ijskoude douche, het tactisch verplaatste vuilnisbakje amper zichtbaar door de mieren. Misschien had ik dat puddingbakje er niet in moeten stoppen???

Vandaag zat alles mee. ATM één werkte niet met mijn pasjes, maar ploep, 3 meter verder zit de volgende en die doet het wel. Ik had nog wel geld, maar 16 euro contant is niet echt veel.

Na een snel ontbijtje (toast met gepureerde ananas) ben ik in een klein half uurtje met angor #3 uurtje bij 't busstation. Een mevrouw heeft me onder haar hoede genomen (als je hier bijv. vraagt: hoe lang is 't tot 't busstation, dan ben je meteen " van hen" en regelen ze alles voor je). Ze besluit dat ik de AC wil, niet de ekonomi (en dat ben ik met 'r eens) En 10 minuten later ben ik al onderweg (met 2 stoelen voor mezelf de hele rit).

De Puncak Pass is een verademing. Ondanks de honderden motels, hotels en GH langs de weg is 't uitzicht spectaculair... groene sawa's, theeplantages zover 't oog rijkt op bergen vol terrassenbouw met kleurrijke kleine stipjes: de vrouwen die, met grote strohoeden op, de jonge blaadjes staan te plukken. De hotels maken plaats voor stalletjes waar ze 't leukste houtsnijwerk verkopen: felgekleurde houten vissen van een halve meter hoog, idem grootte pepers, noem maar op, als 't maar kleurrijk is. Ik bedenk net dat Indonesie zorgvuldiger omgaat met haar natuur dan bijv. Laos waar alle bergen bijna ontbost waren. Tot ik 2 grote bergen zie die helemaal open mijnen zijn... Marmer! De kraampjes gaan dan ook over in marmer-tegel-stalletjes. Door de dikke wolken uitlaatgassen van de bussen voor ons kun je bijna niet voor je zien en de bus maakt opeens een flinke schuiver. Bijna een motorrijder eronder, maar 't ging goed gelukkig.

Dit is 't Indonesie dat ik zocht... groen, sawahs, landelijk. Maar dat duurt niet lang. Na 2,5 uur rijden we de voorsteden van Bandung binnen, Java's 4e stad...

Ik neem een overvolle angkor naar 't centrum, hutjemutje bovenop de anderen. Vandaar neem ik een becak naar 't hotel Trio. Voor 14 euro inclusief ontbijt, met zwembad die ik niet gebruikt heb.

Ik laat me met weer een andere becak terugbrengen naar een drukke winkelstraat op zoek naar eten en zie de grootste moskee van Bandung, zo lelijk als ik nog nooit een moskee heb gezien: stel je communistische architectuur voor, log en lomp en grijs, en dan met 2 minaretten zonder versierselen. Jakkes.

Ik eet mijn buikje vol bij een restaurantje en neem een McD ijsje na (ja, echt). Verder is er in Bandung weinig te doen. De vulkanen in de omgeving zijn onbegaanbaar vanwege het weer en ik wil weg uit de grote stad. Want vandaag is 't weer een en al drukte, becaks die je aanklampen, uitlaatgassen, grote shopping malls met de gekste meest kitsche kleding en schoenen. Wie draagt er nou uitsluitend synthetisch en plastic in een land waar 't gemiddeld 30 graden is?

Morgen ga ik door naar Pangandaran, waar ik hoop iets meer dorps, iets meer gezelligheid te vinden. Ik heb sowieso wat moeite om "er in" te komen deze vakantie. En ik heb niet eens heimwee, hahaha. Misschien is 't de regen elke dag, wat trouwens ook inhoudt dat 't niet echt warm is, nu is 't buiten zelfs fris!
Lekker!