2.000.000 vleermuizen
Door: DanielleFrek
Blijf op de hoogte en volg Danielle
10 Oktober 2010 | Thailand, Pak Chong
De volgende halte was een batcave annex tempel. De grot wordt door de monniken die ernaast wonen, gebruikt als tempel, zodra alle toeristen vertrokken zijn. De grot is muf en stinkt naar pies, volgens de gids is dat niet de guano maar de ammoniak die beestjes in de guano (batshit) aanmaken. Aha! Weer wat geleerd. Ook schijnt de vleesmuispoep erg voedzaam voor de landbouwgrond en mogen maar enkele mensen die mest weghalen.
Verderop in de grot zit een dikke tarantula voor een dik, vlassig web van witte draden. We sluipen naderbij want trillingen jagen 'm weg. Net als ik denk dat het vooropgezet is, duikt de tarantula in zijn hol en weg is ie. Gelukkig voor ons (ahum) zit er nog wel een erg onsmakelijk uitziende honderdpoot. En dan schijnt de gids op de boven ons hoofd hangende vleermuizen: 4 soorten in deze grot. Grote ogen kijken ons aan, de ogen bijna groter dan de beestjes zelf want dit zijn huis-tuin-en-keuken-formaat vleermuizen. We mogen nog even aan de geurloze guano snuffelen maar na een CSI-aflevering (of was 't House) over dodelijke schimmelsporen in vleermuispoep hoef ik niet zo nodig.
Als wij vertrekken, lopen we over 't terrein van de monniken, die zich in hun oranjebruine lappen schimmig in de schemer voortbewegen.
En dan in de auto op weg naar de berg waar straks 2.000.000 grote vleermuizen binnen een uurtje uit de diverse grotten zullen komen. We staan op een modderig stuk land ('t heeft veel geregend vanmiddag) tussen twee velden mais. En ineens horen we een gesuis en begint het grote ontwaken van de vleermuizen. En masse vliegen ze hoog boven uit de berg uit verschillende grotten. Tegen de rose gekleurde hemel verschijnen grote strepen vleermuizen die een bijzonder patroon weven op weg naar hun dagelijkse portie insecten. We kijken allemaal ademloos toe want dit hadden we allemaal niet verwacht. Steeds meer sierlijke lijnen verschijnen als grot na grot leegloopt. We mogen het niet nadoen, maar als ons gids een enkele keer sist, duiken honderden meters hoger de vleermuizen verschrikt uiteen. Een waanzinnig gezicht, helemaal als enkele tientallen ineens om ons heen scheren en ons net niet raken. Vleermuis na vleermuis duikt over het pad waar wij staan om de muggen die ons al continu belagen, te vangen met hun razendsnelle manoeuvres.
We zijn er allemaal stil van! Maar niet lang want onder 't genot van verse ananas kijken we net zo lang naar de berg tot de vleermuizenstroom opdroogt en het zo donker wordt dat we toch niets meer kunnen zien.
Een tripje dat de moeite waard was!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley