De laatste loodjes Kiev

De laatste dag in Kiev, dus er staat veel op het programma. Na een 'banan', een koek in de vorm van een banaan, op een bankje in het ietwat morsige park als ontbijt ga ik op pad. Bij de metro verkopen ze vandaag niet alleen kittens, er staan nu ook meerdere vrouwen met de schattigste puppy's. Als ik in een doos kijk, begint er eentje zielig te piepen. Gauw doorlopen dus.  

Het Bodhan & Varvara Khanenko Museum ligt aan een groot park waar hele gezinnen rondlopen: skelters en ponyritjes, springkussens en een draaimolen. Aan de overkant overschaduwen een enorm wijnrood en iets beschaafder okergeel gebouw de rest van de omgeving. Het museum bestaat uit 2 delen. Voor 4 euro kun je beide bekijken. Ik begin bij het gedeelte voor Orientaalse kunst en dat is indrukwekkend. Van Japanse schilderijen en netsukes tot Turkse, Iraanse en Oezbeekse voorwerpen zoals schalen, kleden enz. Maar ook veel voorwerpen van ivoor, veel boeddha's en Tibetaanse kunstvoorwerpen. Er is een kleine doorgang naar het gedeelte met Europese kunst. Een hele zaal met Nederlandse en Vlaamse kunst, met zowaar een Rembrand. Een museum dat zeker de moeite waard is, ook als je om de klas van kleine kindjes heen moet laveren die op de grond liggen te tekenen.      

Ik loop vervolgens door naar de Central Synagoge. Het gele gebouw is van buiten niet erg indrukwekkend. De bewaking binnen daarentegen wel: 2 potige portiers staan naast de detectiepoort. Ondanks 2 grote groepen middelbare scholieren kan ik doorlopen om rond te kijken. In een hoek zit een groep oude mannen te discussieren, in een andere zit een groep mannen de tora te bestuderen. Verder is er relatief weinig te zien maar wel interessant in een stad met zo'n zware geschiedenis.      

Naast de synagoge zit een New York bagelshop. Op het terrasje eet ik er eentje met cream cheese, zalm en een pickle. Vond ik wel passend :-)      

ervolgens moet ik helemaal naar de andere kant. Ik loop naar de markt op Rynok Bessarabska. De markt neemt de begane grond in van een grote hal. Er wordt vooral salo en ander varkensvlees verkocht, en groente en fruit dat hoogopgestapeld is. Je mag er niet fotograferen, ook nog. Een bakje framboosjes kost 7 euro. Ik bedank en loop gauw door.      

Bij TGI Fridays drink ik een colaatje. In Manilla was het mijn life line voor westers eten. Hier is dat niet nodig, hou ik alleen een plaspauze en kom even op adem. De afstanden zijn flink!       Via Kreshchatyk, de grote winkelstraat, loop ik naar het centrale plein Maydan Nezalezhnosti. Het drukke verkeer wordt op zondag omgeleid en de straat loopt vol met mensen. Kinderen kunnen skelteren, volwassenen op de Segway. Iedereen drinkt luxe koffie of snackt bij de kraampjes. Het lijkt wel een feestdag!      

Een vrouw wijst me de weg naar de St. Sophia en moet giechelen van schrik. Nadat ik haar bedankt heb, duikt ze ineens weer naast me op. 'I thought you were with a man'  zegt ze. En toen dat niet het geval bleek, kwam ze even met me kletsen.    

De St. Sophia Cathedral glimt me al van ver tegemoet. Het is vandaag zulk mooi weer dat ik in een blouse met korte mouwen kan lopen, zeker met al die hellingen hier. Warm genoeg! Diezelfde zon schijnt mooi op alle gouden uivormen. En dat zijn er weer veel. De Belltower is de hoogste, maar die van de kathedraal zelf zijn net zo indrukwekkend. Deze hele kathedraal staat er bekend om dat het de mooiste, meest interessante van Kiev is. Het park er omheen is ook zalig, in het zonnetje.      

Na even op een bankje en mensen kijken, loop ik door naar de St.Michaels Gold Domed Monastery. Ik bedenk alleen nu pas dat ik er helemaal niet in geweest ben. Oeps!      

Inmiddels is het laat in de middag en is het eindelijk tijd voor weer een lokaal gerecht: pannenkoek met rode kaviaar, althans zo staat het op de kaart. Als de ober 'm komt brengen is het ineens pancake with fish eggs. And yes, they are! De eerste happen vallen mee, maar als de behoorlijk flinke eitjes (formaat doperwt) tussen je kiezen knappen als de bubbels in bubble tea en er een vissige smaak vrij komt, vind ik het toch niet echt mijn ding. Been there, done that... Brrr!      

Via de Maydan huppeldepup loop ik naar de metro Kreshchatyk (als metrolijnen zich hier kruisen, hebben ze twee namen, da's even wennen). Waarschijnlijk zie ik er nog meer moe uit dan ik mij voel want een man staat meteen voor me op. Lang leve hoffelijkheid!     Bij het fruitvrouwtje koop ik nog vier mandarijnen. Ik krijg ze weer met een extra grote, en half tandeloze, glimlach.    

' s Avonds hou ik het simpel. Even de stad in voor een lekkere maar redelijk gewone pizza. Met tonijn uiteraard. Gewoontedier zijn is soms heeeeel fijn! :-)