Cultuur in Kiev

Soms denk je, shit, was dit nou wel verstandig? Bijvoorbeeld in je eentje op een verlaten strand zitten, 13 km van het dichtstbijzijnde dorp, omdat je schildpadden eieren wilt zien leggen in Frans-Guyana. Of, in dit geval, een hotel geboekt hebben in een wijk die aandoet als Amsterdam-Zuidoost. Door alle spookverhalen vooraf ben je dan extra voorzichtig: 's avonds de telefoon achter de bh i.p.v. in de jaszak en weinig geld bij je dragen voor het geval je beroofd wordt. Maar dan kom je om half tien in het donker terug en dan zit het vervallen parkje vol met mensen. Verliefde stelletjes, groepen mensen van middelbare leeftijd. Flessen drank en sigaretje erbij. Het fruitvrouwtje zit er gewoon nog, de donerstalletjes zijn nog open en McD zit nog bomvol. Een gezellige zaterdagavond Oekraine-stijl dus. Want het leven speelt zich af op straat nu het weer dat nog toelaat.      

Maar ik loop vooruit. Om half negen vanochtend kwam mijn koffertje van de band op Kiev Boryspil. Nu nog maar zes kilo, haha. Buiten adem ik de second hand booze lucht van het vliegtuig uit mijn longen. Drinken is niet de goede benaming. Ze zuipen hier echt: overdag, zelfs als 's ochtends.    

Voor de domestic arrivals hal staan bussen die allemaal niet naar Kharkhivska metro gaan. Lastig. Tot er een marschrutka de deuren open doet. Problem solved. Bij Kharkhivska (een paar km voor 2,50 euro) stap ik over op de metro. Twee metrolijnen en een kleine 20 cent verder sta ik zo'n 150 meter van mijn hotel. Ik kan meteen de kamer in. Luxe!      

Ook meteen de stad maar in voor ik in de verleiding kom om even in bed te kruipen. Kwart over vier is best vroeg :-). Omdat ik best zin heb in een avondje ballet ga ik eerst naar de opera om een kaartje te halen. Op een perfect balkon midden voor het podium voor 10 euro. Mooi!      

Heel het centrum van Kiev is groots, pracht en praal. En erg genoeg raak je daarvan afgestompt na een week schitterende gebouwen. Dus vandaag even wat minder namen, dat hou ik morgen wel weer bij. Maar het operagebouw springt er wel uit. De verkoopster zegt geen Engels te spreken maar hakkelt alle benodigde info bij elkaar en bij mijn keuze van plaats krijg ik een dikke thumbs up!      

Met de metro ga ik naar het belangrijkste plein van de stad, met allerlei kerken en gebouwen van naam in de buurt maar ik wil naar het befaamde Pinchuk Art Center. Jammer, maar die blijkt gesloten voor een ombouw van exposities. Grmpf. Dus loop ik rond over grote boulevards, langs rijk versierde gebouwen, stromen verkeer en mensen, allemaal hippe restaurantjes en winkels van dure merken. Bijna jammer dat ik niet van shoppen hou.. bijna!      

Aan het einde van de middag ga ik naar het hotel terug om me te verkleden en terug te gaan naar het operagebouw. Bij een grote sushibar kan ik de zeewiersalade weer niet weerstaan. Pot groene thee erbij... god, wat lekker!   Met volle buik snel naar binnen, wat moeilijker is dan gedacht want ik ben bij een andere halte uitgestapt en weet de weg eigenlijk niet. Ik moest zonodig zonder alles op pad. Maar mooi op tijd zit ik op mijn uitmuntende plekje. Genieten!    

Na de balletvoorstelling, Le Corsaire, bedenk ik dat in elk ballet dat ik gezien heb, er wel iemand onderuit ging. Hard onderuit. Maar iedereen is enthousiast en vrolijk ga ik terug naar het hotel. Deze vakantie bevalt mee heel erg goed, tot nu toe :-) .