Rustig dagje

Op zondag is veel gesloten in Mae Sot. Het is een beetje bewolkt en de temperatuur is zo veel beter vol te houden. Het zweet loopt nog in straaltjes van mijn rug, maar goed...

Ik begin met een brunch (qua tijdstip) bij Casa Mia. De mangosap is okay, de rest matig.

Ik bezoek vandaag de twee wats aan de straat waaraan mijn guesthouse ligt. Bij de eerste lopen kleine jongens van een jaar of 8, 9 rond in de oranje gewaden van de monniken. Met Bart in 't achterhoofd kan ik me daar helemaal niks bij voorstellen: zo klein al 't klooster in, zonder moeder en vader... Mooie plaatjes maar niet echt de plek om foto's te maken.

De tweede wat is feitelijk een goudkleurige chedi met muren eromheen en daarbuiten weer allerlei beelden. Rondom deze wat is 't volkomen uitgestorven, op een paar gepokte honden na.

Nu weet ik wel waarom ik bij mijn vorige trip zo graag eens niet naar Azië wou: hoewel 't allemaal mooi is, heb ik 't natuurlijk wel allemaal al eens gezien en is 't niet echt superopwindend, haha.

Ik dool een beetje door 't stadje en trek dan toch weer richting markt. Er zijn nu wel veel winkels open die landbouw en huishoudelijke spullen verkopen. Ik laat mijn oog vallen op vreselijk kitsche etensbakjes waarin ze hier (en vooral ook in India) de warme maaltijden meenemen. Hopelijk verkopen ze die ook op Chatuchak want ik wil nu mijn koffer nog niet volproppen aangezien ik de komende dagen veel van hot naar her moet trekken. Het gedeelte met palingen (nu in allerlei maten en verschillende kleuren), schildpadjes en (enorme) kikkers blijft leuk. Lekker gruwelen...
Niks waar ik hebberig van word maar genoeg om me rond te laten lopen, en lopen... en lopen.

Aan het eind van de middag ga ik richting douche en kamer. Mijn wasgoed is terug. Voor 50 baht zijn twee broeken, 2 paar sokken, een pareo en een t-shirt weer lekker fris en gestreken terug. Net om de hoek van mijn guesthouse zitten winkeltjes waar ze niets anders doen: kleren wassen en strijken.

's Avonds ga ik weer op pad. Ik eet bij Aiya, een Birmees restaurant met een politiek geëngageerde uitstraling en kies de noedels met hot & sour sea food Birma style. Beetje suf, bedenk ik later, sea food bestellen in de bergen in 't binnenland. Gelukkig heb ik nergens last van. Met een verse muntsap met honing als voorafje en een lekkere sinaasappel/banaanshake na ben ik weer helemaal blij. Voor 4,30 is dit wel een van de duurdere maaltijden, hahaha.

Als ik terug loop naar de guesthouse bedenk ik ineens: chips... sleutel in de kamer gelaten?! Ja hoor, hoe meer ik er over nadenk, hoe meer ik besef dat ik de sleutel niet meegenomen heb. Dat heb je met die 'Engelse' sloten, die je aan de binnenkant indrukt en dan achter je dichttrekt... Grmpf... sukkel!

Maar nu heb ik dan eindelijk een bestemming voor mijn mobiele telefoon: ik bel de manager en na een minuut staat er iemand klaar om mijn deur open te maken. Pfewie! Ik kan gewoon lekker in mijn bed slapen vanavond...