Tweede halve dag in Parijs

Op zaterdagochtend sta ik al vroeg op. Als ik mijn planning ‘veilig’ hou dan moet ik rond 15.30 uur richting Charles de Gaulle luchthaven om mijn vlucht naar Mauritius te halen. Maar eerst wil ik nog héél véél doen.
Over een regenachtig en verlaten Place de la Concorde kijk ik uit op de obelisk en in de grauwgrijze verte de Eiffeltoren. Nice, toch nog een tweede blik want gisteren, vanaf Parc de Belleville, was ie nog veel verder weg.
Na een kort stukje door de Tuilerieën sta ik als derde in de rij voor Musée de l’Orangerie, waar een expositie met een bizar lange naam is: Tokyo-Paris Chefs-d’œuvre du Bridgestone Museum of Art, Collection Ishibashi Foundation. Waar ’t op neerkomt: het twee jaar geleden voor renovatie gesloten Bridgestone museum in Tokio heeft haar werken tijdelijk uitbesteed aan de Orangerie. En omdat ik de een na laatste dag dat het museum open was het Bridgestone en de collectie erg mooi vond, ga ik ‘m hier ook bekijken. Mijn vooraf gekochte combikaartje voor Orangerie en Musée d’Orsay geeft me toegang in de priority lane maar ik ben nog net iets te vroeg. Klokslag 9 uur gaat het museum open en ik ben de eerste bij de expo (de rest is richting de waterlelies). Matisse, Picasso, Pollock, Giacometti en een heel mooie Klee. Ik word er weer net zo blij van als twee jaar geleden. Vervolgens doe ik ook nog even kort de Nymphéas van Monet aan. Ook weer schitterend! Zie mijn blog over Musée de l’Orangerie op http://cultuurbarbaar.daniellefrek.nl/museum/bridgestone-lorangerie-parijs-frankrijk/

Via de Tuilerieën loop ik langs de Seine richting Musée d’Orsay. Het museum is pas een half uurtje open maar er staan al lange rijen. Mijn met mijn prepaid ticket mag ik in de kortste en ben ik zo binnen. Musée d’Orsay is zo groot dat je keuzes moet maken. En dus richt ik me op de expo Beyond the Stars. The Mystical Landscape from Monet to Kandinsky. Zo! De wifi is er ook erg goed, dus snel even alles checken en dan het museum in. Als ik de prijzen in het restaurant zie, vlucht ik snel naar buiten. Eten doe ik later wel.

De expositie is mooi, met werken van Monet, Klimt, Kandinsky, Morisot, Cassatt en Gaugain. En natuurlijk nog veel meer moois! Ook over Musée d’Orsay heb ik een post geschreven. http://cultuurbarbaar.daniellefrek.nl/museum/beyond-the-stars/

Als ik weer buiten sta moet ik bepalen wat ik ga doen: volkomen van de planning af het laatste staartje van mijn street art wandeling afmaken? Toch nog naar ’t Centre Pompidou want daar is 't droog? Of toch maar richting de ‘Highline’ van Parijs, de Coulée Verte? Ik waag het erop, het gesputter houdt vast zo op.

De Promenade Plantee, zoals de Coulée Verte René Dumont ook wel heet, is een park van ruim 5 km, aangelegd op een oude spoorlijn, dwars door Parijs. Omdat het op een verhoogd traject ligt, heb je de mooiste uitzichten op de huizen, de architectuur maar ook hier en daar een interieur. De beplanting is mooi, soms zit er ineens een waterpartij. Op andere plekken zie je een klein beetje street art, maar dan moet je er wel naar zoeken (of er oog voor hebben en na één dag ben ik geconditioneerd, haha).

Voor ik de Promenade Plantee op ga, moet ik echt even iets eten. Mijn ontbijt was nogal provisorisch en inmiddels val ik bijna om. Maar hoe ik ook zoek naar iets ‘echt Frans’, met bijvoorbeeld slakken, iets bistro-achtigs, of mosselen ofzo, ik vind het niet. En dus beland ik trillend van de honger bij een Amerikaans restaurant waar ik de burger naar binnen schrok alsof ik vier dagen geen eten heb gehad, haha.

En dan dus de Coulée Verte op. Het is een mooie wandeling en elke zoveel honderd meter zijn er ingangen of uitgangen naar straatniveau. Ook dit is een prachtig stukje Parijs dat ik niet eerder zag.

Net als gisteren kom ik vandaag ook van alles tegen waar ik graag langer zou blijven hangen, of even naar binnen willen poppen, zoals de markt tegenover het hotel. Maar ik loop al enigszins achter op schema als ik aan het einde van de middag het hotel binnenrol, helemaal warm en hyper van weer een mooie dag. Ik pak snel alles om van koffer naar daypack en van rugzakje naar koffer enzovoorts.

Met de RER ga ik naar Charles de Gaulle en alles gaat van een leien dakje. Helemaal voldaan maar ook met een soort Fernweh naar méér Parijs stap ik in het vliegtuig. Van Parijs naar Mahé op de Seychellen, van Mahé naar Mauritius. Klaar voor het tweede deel van deze trip.