Eerste twee daagjes Mauritius!

Ik kom, uiteraard weer met een uur vertraging, aan in Mauritius. De man van het appartement wacht me op. Wat een luxe. Buiten slaat de plakkerige hitte me tegemoet. Pfewie! We razen over de snelweg naar het boven de hoofdstad gelegen Trou aux Biches. De scenic route duurt ruim een uur, deze toch ook bijzonder mooie rit langs puntige bergrichels en bomvolle suikerrietplantages is gaaf! En dan rijden we langs vooral Indiaas en Bangladeshi aandoende straten Trou aux Biches binnen. Dat hier trouwens wordt uitgesproken als ongeveer 'troobie'. Mijn toch al beperkte Frans werkt hier helemaal niet. Maar mijn begrip van het Engels ook amper. Ze hebben een accentje, zeg maar.

Ik krijg een korte rondleiding van de gastvrouw in de auto op weg naar het appartement. Volgens mij is het nog niet eerder voorgekomen dat ik zo uit de richting van de actie zat. Maar vooruit. Beweging is goed voor me! Het appartement is kneuterig en krakkemikkag maar is lekker schoon, heel ruim met een geweldige airco. Ik vind het helemaal goed. Naar het centrum van de actie, is het toch 20 minuten of meer lopen. En actie is dan een enorme overstatement op deze eerste Paasdag. Bij vrijwel de enige open beach shack van dubieus hoog vetgehalte eet ik een zalige doradecurry en drink een dure verse fruitsap. Ik dool een beetje rond en verken de boel. Tijdens de siesta, blijkt later. en die duurt hier lang! Maar ik vermaak me prima en duik vroeg mijn bed in na een gebroken nacht in het vliegtuig. Wat een lekker stekkie!

De volgende dag stap ik bij een willekeurige bushalte in de eerste de beste bus die Port Louis, de hoodstad, op het bordje heeft staan. Voor 81 cent hobbel ik in een klein uurtje naar de hoofdstad. Vlak naast het busstation met blikkerige oude bussen ligt een gribusmarktje. Leuk! Daar duik ik dus in. Kraampjes met wat groente en fruit. Onderbroeken en keukenwaren... Ik zie een perfecte rasp maar voor bijna 3 euro. Je ziet natuurlijk al waar dit eindigt als ik 'm niet meeneem, hahaha. Overal zitten Indiase eettentjes, met faratha's, dhal puri, samosa's.

Als ik aankom op de Central Market van Indiase chaos en troep zie ik een kraampje die net iets meer vraagt dan de 12 roepie (32 cent) voor een dhal puri met sausjes maar waar propere dames in de morsig vette kraam staan waag ik het erop. Ze spreekt Engels, snapt dat ik vega wil en vult de vers gebakken Indiase pannenkoek met stukjes okra, pompoen, een aardappelmix en lekkere dingetjes die ik niet ken. Voor net iets meer dan een euro. Dit wordt een leuke trip, vertellen mijn smaakpapillen mij!!!

Ze bieden me een glas cola aan uit een morsig glas en aangebroken fles. Ik sla over. Ik weet weliswaar nog niet dat er net tegenover een suikerrietsapkraampje zit... maar toch! Na een vers gesneden halve ananas en per ongeluk ook een fruitsalade (dat verdraaide Frans ook) kom ik dus ook nog bij de suikerrietsap uit. Nom, nom, nom. Gewoontedier als ik ben geniet ik van het zoete sapje, al dan niet inclusief geperste bugsies er gratis hij, haha.

Na flink rondneuzen op de markt, van kruiden tot wet market tot het slachthuis opgedeeld naar soort dier aan toe. Zaaalig dit!

Het is dan ook even verrassend dat niet veel verderop de marina zit. Een enkele luxe boot, een marineschip, wat terrasjes en erachter het moderne hart: McDonalds, PizzaHut, KFC, dure hotels, pracht en praal. En verschrikkelijk heet! So much voor bewolkt en regen! Na een drankje op een tussenvariant terrasje (lokale betere kwaliteit) ga ik richting dodo-museum. Om tot de ontdekking te komen dat die dicht zit voor renovatie. Helaas, geen dodo-reconstructie voor mij dus. Ik ben dan ook geen Boudewijn Buch.

De Unesco site waar buitenlandse arbeiders binnenkwamen onder dwang- en/of wurgcontracten is indrukwekkend en triest. De entree is gratis en het gebouw is gloednieuw en prachtig. De geschiedenis not so much. Een veredelde vorm van slavernij en dwangarbeid. Heel wat zwarte pagina's in de geschiedenis!

En dan weer gauw in de bus terug naar Trou aux Biches om mijn duiken te bevestigen. Ik kom binnen als ze, om 3 uur, net sluiten. Ik word morgen opgehaald, gelukkig. De duikschool ligt aan de andere kant van het centrum en dus zo'n 4 a 5 km van mijn appartementje. Bij de grote supermarkt sla ik water, eten en snacks voor de komende dagen in. Veel doe ik die dag niet meer, anders dan acclimatiseren. Lekker dagje om mee te beginnen.