De laatste beetjes Riga

Mijn laatste dag in Riga is een halve: rond 13.30 moet ik in de bus richting luchthaven. Ik ben al ingecheckt, de rit is niet lang, dus meer dan 2 uur van tevoren hoef ik er van mezelf (Miep Voorzorg) niet te zijn.

Via de oude stad loop ik richting het operagebouw. De shopping mall Gallerija Centr is gewoon open. Het ligt vlak naast mijn hotel, er zitten restaurantjes zoals Gan Bei (Aziatisch, van Chinees tot Japans), Cili Pica maar ook zit beneden een grote Rimi supermarkt, er zit een Douglas, een Drogas drogisterij en verder veel gewone winkeltjes. Handig om in de buurt te hebben. Er omheen zitten ook allemaal restaurantjes met interessante menukaarten. Er zit een cool burgerrestaurant om de hoek, erin een KFC maar ook trendy tentjes of een sigarenwinkel. Een leuke kant van de wijk dus!

Maar goed, de eerste halte is Berga Bazars, buiten het oude centrum, daar waar de straten intussen boulevards zijn en het weinige verkeer langsraast. Ik neem vanaf het operagebouw een tram maar dat is een lachertje. Het stukje blijkt vreselijk kort en de tram gaat zo langzaam dat lopen effectiever was geweest. Ach ja. Weer een stukje wijzer.

Bij Berga Bazars, verstopt achter een parkeerplaats, is 't een soort doolhof-in-een-gebouw gemaakt van trendy restaurantjes en woonwinkels. Het ligt er nu vreselijk rustig bij, ik ben ook een beetje vroeg en op een verkeerde dag. De dag om hier rond te dolen is zaterdag. Dan is er een overdekte buitenmarkt en ongetwijfeld meer bedrijvigheid. Maar het is een mooi gebouw met overal hoekjes en nissen en allerlei leuks om te ontdekken.

Daarna loop ik richting het Vermanes Darzs park, waar het Apsara tea house zit. Weer een tip van Travellab.nl. Alleen is ie gesloten. Het ziet er ook veel minder cool uit dan het blog deed vermoeden: een soort houten keet met beetje hippie-achtige uitstraling. Klein en niks bijzonders. Maar tja, als iets gesloten is, is het natuurlijk moeilijk beoordelen.

In het kader van 'gesloten' ging ik daarna maar door naar Gallerija Riga, een andere shopping mall waar in de zomermaanden het Terrace Riga op het dak zit. Het uitzicht schijnt met name bij zonsondergang bijzonder te zijn. Maar tja, het toverwoord is zomermaanden. Het is nu natuurlijk geen zomer, en ook geen zonsondergang. Het uitzicht was wel fraai, daar kan niks van gezegd worden maar het viel natuurlijk wel een beetje tegen, zo'n kaal dak met alles opgeruimd en afgesloten. En dan mag je er ook nog niet fotograferen, hahaha.

Het grappige is dat deze wijk, net niet de Art Deco / Jugendstilwijk is die aan de andere kant van Elizabetes iela ligt. Hier en daar zitten mooie winkels, dure winkels ook. Met ook hier trendy restaurants in soorten en maten. Maar 't voelt 'n beetje schizofreen: de ene plek mooi en verzorgd, ernaast een raar sjofele winkel of een saai kleurloos pand en daar weer naast een mooi theater. Met overal het grote Radisson Blue boven je uit stekend.

Een klein eindje terug richting stad, sta je dan ineens weer voor de Nativity of Christ kerk, waarvan je al van verre de gouden koepels ziet glimmen. De brede boulevards zijn relatief rustig en met de strakblauwe hemel erachter is 't erg mooi. Met het zonnetje erbij is natuurlijk alles mooier, dus ik knip weer ik weet niet hoeveel plaatjes. Terug bij het Freedom Monument is er een wacht, die net rond paradeert en rustig weer op hun plek gaat staan. Er is vandaag bijna geen mens te bekennen en toch staan er nu ineens militairen met zware wapens op het plein. Ik loop terug via het bastion in Bastejkalna Parks. Het bruggetje met de liefdesslotjes moet natuurlijk ook bekeken worden.

En dan is 't alweer tijd voor de lunch. Ik wil vandaag cheapie doen maar na al dat lekkers van de afgelopen dagen valt dat vies tegen. De pelmeni zijn 't enige lekkere van de maaltijd. De Diavola pizza die ik had besteld zit vol met een soort nacho-tomatendip en zoetzure uitjes uit een potje. Blegh!

Vol goede moed dus maar richting mijn laatste haltje: de Joodse synagoge. Maar helaas, ook hier zit de deur op slot, is 't gebouw van buiten totaal nondescript en is er ook niets te vinden over óf en wanneer het open gaat. Ik kan er wel om lachen: het past goed binnen het thema van 'gesloten'. En toch geniet ik nog: de stad is en blijft gewoon erg leuk en overal zitten mooie doorkijkjes, bijzondere gebouwen, Oostblok-elementen (en dat vind ik gewoon ook leuk)...

Ik haal mijn koffer uit het hotel en kom onderweg naar de bushalte nog een stukje streetart tegen. De bus 22 komt pas over 10 minuten dus ik spring in minibusje 222 en krijg daardoor nog een laatste mooie blik op Riga buiten het toeristisch centrum: we wijken af van de snelweg en rijden door de buitenwijken van Riga. Hier staan enorme, hypermoderne kubistische villa's zij aan zij met houten keten of schuren die bewoond worden en vervallen oude houten huizen met torentjes. Gelardeerd met Sovjetflats 'ohne Fassaden' zoals de Duitse jongens achter mij opmerken. Gevolgd door 'je zal er maar moeten wonen'.

Met een laatste blik op een groep mannen die om dit uur in 't zonnetje rond een vuurkorf zitten en, mijn speculatie dat ze lekker de Letse Black Balsam naar binnen aan het gieten zijn, verlaten we Riga en belanden we minuten later op de luchthaven.

Een mooi weekend, mooier had ik het me niet kunnen wensen. Alleen jammer dat het alweer afgelopen is. Ik had me met hier alleen maar rondwandelen en luxe uit eten gaan nog dágen kunnen vermaken!