Kastelen en sushi
Blijf op de hoogte en volg Danielle
07 April 2015 | Japan, Kyoto
Met een kaartje uit de automaat ben ik zo binnen. Ik krijg nog mee dat ik snel moet zijn voor het kasteel maar dat de tuinen langer open zijn. Voor ik het weet loop ik inhet kasteel, onder een schitterend bewerkte ingang met reigers en planten in relief door. Het goud zit niet alleen op de poorten, de schermen in het enorme gebouw zijn ook grotendeels in goud uitgevoerd. In een zaal hebben ze poppen neergezet om de geschiedenis visueler te maken. Van een afstandje best echt. Ook hier schuifelen we hraaf de verplichte route langs. Dat wekt mij altijd vreselijk op de zenuwen: ik wil kunnen ronddolen en wat ik mooi vind langer bekijken en wat ik niet mooi vind overslaan. Maar dat werkt hier niet zo!
Wel schuifel ik in een iets hoger tempo langs de kanten, lekker recalcitrant, haha.
Het is de moeite waard, dit kasteel met zijn krakende vloeren om te waarschuwen voor indringers. Hoe ze het hier in de winters warm hielden, met die dunne papieren schermen. Op een koude dag als vandaag vind ik het op kousevoeten al fris.
Na het kasteel is er nog ruimtijd voor de tuin. Halverwehe de route is een joog uitkijkpunt van waaruit je over de nog net kleurrijke bomen uitkijkt.een week later en dan zijn de bloesems weg en is het stukken minder fraai,schat ik in.
In een overvolle bus ga ik terug naar de buurt van mijn hotel. Gisteravond heb ik een sushirestaurant gespot waar ik naar toe wil. Gewoon lekker eenvoudige sushi!
onder het enorme en luxe warenhuis Daimaru zit een foodcourt en hoewel mijn buik knort wil ik daartoch even rondkijken. Wat een luxe!!! Het meest mooie eten, schitterend verpakt (want het milieu is ondergeschikt aan vorm), ik wil wel van alles hebben...
In een hoekje, achter de gebruikelijke afscheiding van halve lengte doeken, zit een sushirestaurant waar alles op bestelling wordt gemaakt. Yum!
ik ga voor de eenvoudige maki rolletjes omdag ik die het lekkerst vind. Je krijgt bij de sushi altijd gratis thee en ook nog gratis misosoep. Normaal niet mijn favoriet maar deze is wat bruiner dan ik ken en verrassend lekker hartig.
Twee grote jongens staan achter de bar. Eentje probeert met me te praten en is daar zo druk mee dat ie niet eens hoort dat ik Japans probeer terug te praten. Of mijn Japanse uitspraak is net zo belabberd als zijn Engelse. Halverwege mijn eten, komt hij knikkend enbuigend naar me toe. Ze hebben als kadootje voor mij een gratis onigiri (Japanse sandwich van rijst met nori en hartigevulling met pickles) gemaakt. Cute!
inmiddels is er ook een ouder Japans echtpaar bij gekomen. Ze zijn hier voor een lang weekend vanuit Tokyo. De communicatie verloopt wat moeizaam maar uiteindelijk heb ik een leuk gesprek met hen. Gezellig en gastvrij gegeten dus! Veel gastvrijer dan ik had verwacht!
En hiermee zit de helftvan mijn trip er alweer op. Pfff, het gaat snel!
-
08 April 2015 - 10:33
Petra:
Haaaaii Danielle, Hoe gaat het met je? Ik geniet van al je reis verslagen, telkens kijk ik snel nog ff in mn
mail of er nog eentje is bij gekomen, erg leuk! Alles goed met je??
Nog heel erg veel plezier, pas goed op jezelf en geniet nog ff,
ook namens Bas en de rest vd fam natuurlijk!! Lieve Groetjes van ons allen, Peet.xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley