Grootste, beste, mooiste

In het hotel vertellen ze me dat je niet met de metro naar The Creek kunt maar ik ben natuurlijk eigenwijs. Het hotel heb ik uitgezocht op de locatie: dicht bij de luchthaven i.v.m. de late aankomsttijd en dichtbij de metro voor makkelijke toegang tot de stad. Als ik net voor 10 uur naar buiten stap valt de warmte als een deken over me heen. Niet onaangenaam, nog niet. De metro ligt zo'n 150 meter verderop. Makkelijke automaten en een loket. Ik kies voor de dagpas (ca. 3,50 euro) omdat ik heel wat wil doen vandaag en de afstanden zijn groot. Als ik de metro instap, biedt een man me zijn zitplaats aan. Later kom ik erachter dat ik in het speciale vrouwen en kindergedeelte mag. Dan hoeft niemand me 'veilig' op een stoel te zetten :-)

Alle metrostations zijn groot en bemensd met hulpvaardig personeel. Een meisje vertelt me dat ik via al Ghubbaiaba bij the Creek kom. En inderdaad. Net buiten het station ligt Heritage village, oude gerestaureerde gebouwen die gesloten lijken. Als ik richting de oude soekh loop, brand ik door mijn sneakers heen mijn voeten. De textielsouk, gelikt en netjes, is nog niet zo druk en verkopers doen wat halfslachtige pogingen me een pashmina aan te smeren. Houten overkappingen houden de ergste warmte buiten. Het enige oude zijn hier de zijstraatjes maar oud is een relatief begrip in Dubai. Na wat ronddolen kom ik bij de abra's... watertaxi's die de ene oever van de Creek met de ander verbinden. Hier en daar staan wat mooie moskeetjes, de ene erg simpel, de andere vol met blauwe mozaiek. De grote moskee doet wat kaal en modern aan, in geelbeige steen. Het Bastakia quarter en de Shindaga buurt met oude authentieke gebouwen sla ik vanwege de warmte even over. Aan de waterkant in een warm briesje drink ik een guwafa (guavesapje) en eet een lekkere koude baba ganoush terwijl het water naast me op een wit miniatuurstrandje kabbelt: vakantie!

Ik waag me de warmte weer in en zoek een abra die me naar de overkant brengt. Voor 1 dirham (20 cent) neem ik de langste oversteek naar Deira old souk: de kruidensouk. Ik word door de bootsman naar een plekje naast 2 Franse dame gewenkt.

De straatjes van Deira old souk zijn lekker rommelig, winkeltjes worden met steekwagens bevoorraad en overal staan kartonnen dozen. Net buiten de souk liggen de oude krakkemikkige dhows waarvan je spontaan de zeewaardigheid betwijfelt rijen dik aangemeerd. Vooral Indiase mannen in omslagdoeken lijken het zware werk te doen. De vrolijk helderblauw geschilderde boten zijn afgebladderd, volgeladen met enorme kartonnen dozen en staan propvol met troepjes, de spullen van de zeelieden. Na zo'n beetje elk steegje gezien te hebben, hou ik de warmte niet meer vol. De temperatuur in de zon is inmiddels 45 graden! Aargh! Ik zoek een taxi en, netjes op de achterbank, zoef ik over de 4 banen zwenkend terug naar het hotel.

Net voor 4 uur vertrek ik voor het tweede gedeelte van de dag: modern Dubai. Een enorme rit met de metro brengt me naar 's werelds grootste shopping mall: Mall of the Emirates. Tussen de dure merken flagship stores door ga ik richting de grootste indoor skibaan. Buiten is 't bloedheet, binnen lopen ze met dikke winterjassen in de vrieskou. Kabelbaantjes brengen de mensen naar de top, kinderen rollen in supersized bubbeltjesplastic ballen van de hellingen. Als ik een lekkere salade voorbij zie komen, bedenk ik dat het etenstijd is dus schuif ik op de enorme foodcourt aan voor een luxe caesar salad van Amerikaanse proporties. Verse lemonjuice erbij, yum! Vanuit het metrostation heb je een schitterend uitzicht op het Burj al Arab hotel, het hoogste gebouw tot de Burj Khalifa.

Nog verder met de metro richting the Walk, een stukje jachthaven dat onwerkelijk lijkt tussen enorme skyscrapers, met een bijna meanderende boulevard vol luxe restaurantjes. Zoete dikke wolken stijgen hier en daar op boven shishapijp lurkende decadente Arabische vrouwen en gebruinde toeristen. In Dubai is nog niet een op de 10 vrouwen gesluierd, de meeste vrouwen komen van pakweg Pakistan tot de Fillipijnen en dragen beduidend minder kleding dan ik had verwacht na Oman. Ik zie zelfs hotpants en compleet doorzichtige topjes... Bizar!

Na de luxe van de Dubai Marina heb ik nog een ding te doen: de Burj Khalifa bekijken. Inmiddels is het al een uurtje donker dus de lichtjes van de hoogste toren ter wereld lichten mooi op. 828 indrukwekkende meters hoog.

Mijn dag in Dubai zit erop. Erg de moeite van een stopover waard. Maar met deze temperaturen de volgende keer toch maar een minder volle planning???   Moe, voldaan en met een lekkere donut als 'dessert' kruip ik in bed om nog even tv te kijken...