Grand Mosque
Door: DanielleFrek
Blijf op de hoogte en volg Danielle
06 December 2009 | Oman, Masqat
Zaterdag heb ik natuurlijk lekker geacclimatiseerd. Op zondag (gewoon een schooldag voor de kids en een werkdag voor Carl want het weekend valt hier op donderdag/vrijdag) hebben Clau en ik een druk programma.
Meteen nadat we de kinderen hebben weggebracht naar school en de school even bekeken hebben, rijden Claudia en ik door naar de Grand Mosque. Een enorme moskee met een bijzondere koepel: de gouden koepel gevangen in een rasterwerk van steen. Claudia roept verschrikt: wat is het hier druk. Er staan namelijk tig toerbussen die grote aantallen oude en grijze toeristen uitspuwen.
Alle dames staan te worstelen met de verplichte hoofddoek. We worstelen ons door de massa heen en bij de ingang voeren een paar jonge vrouwen nog snel de check of de toeristen wel degelijk genoeg gekleed zijn: de vrouwen moeten hoofd, schouders en enkels bedekt hebben, de mannen idem minus de hoofddoek. De enkele toerist die er niet aan voldoet wordt tegen gehouden en geholpen of krijgt een dishdasha in bruikleen. Het ziet er allemaal niet uit, hahaha.
De moskee is ontzettend mooi... de groene tuinen zijn goed onderhouden, met vrolijke bloemetjes en bloeiende struiken. De enorme aantallen bogen, hanglampen en torens en minaretten zijn overweldigend mooi. Zeker met de strakke blauwe hemel als achtergrond. Maar het meest indrukwekkende is binnen, in de mannenzaal: een kristallenlamp van 8 meter doorsnee domineert over de enorme zaal. Het tapijt uit een stuk, waar ik weet niet hoeveel vrouwen 4 jaar aan geknoopt hebben strekt van muur tot heeeeel ver weg geleden muur. Elke nis is bekleed met mooie mozaieken. Het waardevolle tapijt met onvoorstelbaar kleurverloop wordt beschermd door blauwe lappen waar het gepeupel overheen mag lopen, netjes tussen de afzetting door. Wat een pracht en praal.
Buiten glimt het stralendwitte gebouw in de felle zon. Tussen de dolende toeristen of drommen groepen door schiet ik mooie plaatjes. Een toren hier, een minaret daar, boogjes zus en raampjes waardoor ik gehoofddoekt naar buiten kijk zo. Het is allemaal even mooi. Dit is werkelijk de eerste moskee die ik ook van binnen de moeite waard vind, maar de buitenkant roept bij mij al mijn bij fotocursus geleerde tips op. Niet dat het werkt, maar dan nog, hahaha.
Voor we het weten moeten we alweer terug richting school van Tim. Thuis heeft Meena een killer beef biriyani gemaakt waar ik enorm van geniet. Logisch dat Carl en Claudia niet meer Indiaas willen eten buiten de deur. En het concept van 's middags warm eten is aan mij ook wel besteed!
Meteen nadat we de kinderen hebben weggebracht naar school en de school even bekeken hebben, rijden Claudia en ik door naar de Grand Mosque. Een enorme moskee met een bijzondere koepel: de gouden koepel gevangen in een rasterwerk van steen. Claudia roept verschrikt: wat is het hier druk. Er staan namelijk tig toerbussen die grote aantallen oude en grijze toeristen uitspuwen.
Alle dames staan te worstelen met de verplichte hoofddoek. We worstelen ons door de massa heen en bij de ingang voeren een paar jonge vrouwen nog snel de check of de toeristen wel degelijk genoeg gekleed zijn: de vrouwen moeten hoofd, schouders en enkels bedekt hebben, de mannen idem minus de hoofddoek. De enkele toerist die er niet aan voldoet wordt tegen gehouden en geholpen of krijgt een dishdasha in bruikleen. Het ziet er allemaal niet uit, hahaha.
De moskee is ontzettend mooi... de groene tuinen zijn goed onderhouden, met vrolijke bloemetjes en bloeiende struiken. De enorme aantallen bogen, hanglampen en torens en minaretten zijn overweldigend mooi. Zeker met de strakke blauwe hemel als achtergrond. Maar het meest indrukwekkende is binnen, in de mannenzaal: een kristallenlamp van 8 meter doorsnee domineert over de enorme zaal. Het tapijt uit een stuk, waar ik weet niet hoeveel vrouwen 4 jaar aan geknoopt hebben strekt van muur tot heeeeel ver weg geleden muur. Elke nis is bekleed met mooie mozaieken. Het waardevolle tapijt met onvoorstelbaar kleurverloop wordt beschermd door blauwe lappen waar het gepeupel overheen mag lopen, netjes tussen de afzetting door. Wat een pracht en praal.
Buiten glimt het stralendwitte gebouw in de felle zon. Tussen de dolende toeristen of drommen groepen door schiet ik mooie plaatjes. Een toren hier, een minaret daar, boogjes zus en raampjes waardoor ik gehoofddoekt naar buiten kijk zo. Het is allemaal even mooi. Dit is werkelijk de eerste moskee die ik ook van binnen de moeite waard vind, maar de buitenkant roept bij mij al mijn bij fotocursus geleerde tips op. Niet dat het werkt, maar dan nog, hahaha.
Voor we het weten moeten we alweer terug richting school van Tim. Thuis heeft Meena een killer beef biriyani gemaakt waar ik enorm van geniet. Logisch dat Carl en Claudia niet meer Indiaas willen eten buiten de deur. En het concept van 's middags warm eten is aan mij ook wel besteed!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
