Basquiat-gekte
Door: DanielleFrek
Blijf op de hoogte en volg Danielle
30 Januari 2011 | Frankrijk, Parijs
Omdat ik gisteravond te moe was om op te staan van de bank loop ik de Mondriaan-expositie in het Centre Pompidou mis. Slap, ik weet het.
Maar daardoor ben ik vanochtend wel lekker vroeg wakker. Ik poets een beetje, stop de dekbedovertrekken in de wasmachine, verwijder de door mij op het raam geplakte tissues tegen inkijk in de badkamer (voordat Sandra me weer uitlacht) en vertrek richting Marchée de Grenelle op de Boulevard de Grenelle (tussen Metro Dupleix en La Motte Picquet). Ook dit is weer een uitermate dure markt. Ze zijn nog aan het opbouwen, als ik er om 9 uur aankom. Luxe etenswaren: wijnen, kazen, ontzettend fraaie groenten en fruit. De bric a brac die ik verwachtte te vinden wordt vertegenwoordigd door 3 stoelen en een tafeltje, zonder verkoper, haha.
Stiekem hoop ik de kraam tegen te komen die gisteren op de President Wilson stond, met enorm mooie gordijnkoorden van pure zijde, met grote fatima's-handen van opengewerkt metaal. Gisteren kon ik de verleiding weerstaan omdat ze er alleen in het oranje hingen en dat bij mij in huis nergens bijpast. Of me dat vandaag ook gelukt was? Maar ja, 75 euro voor iets waar je niks aan hebt, hmmmmm.
Als ik de markt met allerlei lekkers heen en terug gelopen ben, probeer ik een laatste poging te doen om de Basquiat-tentoonstelling in het Musee d'Art Moderne te zien. Maar ook nu weer staat er, 20 minuten voor openingstijd, al een rij van ruim 100 meter.
In een café met uitzicht op de Eiffeltoren zit ik met een broodje kaas en een kop thee (mijn ontbijt) de tijd uit maar als ik om 10 uur terugga is de rij gegroeid tot wel 200 meter. En allemaal braaf staan wachten, bij 3 graden onder nul. Dan moet je wel heel graag de Basquiat-tentoonstelling willen zien. Brrrr.
Ik besluit in plaats daarvan dan maar naar het meest bijzondere museum dat ik ooit bezoch heb, te gaan: Musée de Quai Branly. Dit volkenkundig museum is zowel van buiten als van binnen indrukwekkend. De tentoonstellingen zijn prachtig, de manier waarop tentoongesteld wordt is geweldig en 't gebouw is een architectonisch kunstwerk! Ik vind hier niet alleen de Afrikaanse kunst en gebruiksartikelen mooi, ook de stukken uit Oceanië zijn erg fraai... en er is zoveel, zoveel te zien!
Gelukkig ben ik vroeg en sta ik daar niet achteraan in de rij, haha.
En dan is 't zover: ik moet terug naar Sandra's huis. Alles gaat sneller dan gepland: ik hang de dekbedovertrekken op, was de laatste 2 bekers af, pak mijn koffer in en een half uur eerder dan gepland ga ik richting Gare du Nord. Voor ik het weet, zit ik in de erg comfortabele trein, met mijn tv-programma's en e-book op de telefoon. Zo kom ik de trip naar huis wel door!
Maar daardoor ben ik vanochtend wel lekker vroeg wakker. Ik poets een beetje, stop de dekbedovertrekken in de wasmachine, verwijder de door mij op het raam geplakte tissues tegen inkijk in de badkamer (voordat Sandra me weer uitlacht) en vertrek richting Marchée de Grenelle op de Boulevard de Grenelle (tussen Metro Dupleix en La Motte Picquet). Ook dit is weer een uitermate dure markt. Ze zijn nog aan het opbouwen, als ik er om 9 uur aankom. Luxe etenswaren: wijnen, kazen, ontzettend fraaie groenten en fruit. De bric a brac die ik verwachtte te vinden wordt vertegenwoordigd door 3 stoelen en een tafeltje, zonder verkoper, haha.
Stiekem hoop ik de kraam tegen te komen die gisteren op de President Wilson stond, met enorm mooie gordijnkoorden van pure zijde, met grote fatima's-handen van opengewerkt metaal. Gisteren kon ik de verleiding weerstaan omdat ze er alleen in het oranje hingen en dat bij mij in huis nergens bijpast. Of me dat vandaag ook gelukt was? Maar ja, 75 euro voor iets waar je niks aan hebt, hmmmmm.
Als ik de markt met allerlei lekkers heen en terug gelopen ben, probeer ik een laatste poging te doen om de Basquiat-tentoonstelling in het Musee d'Art Moderne te zien. Maar ook nu weer staat er, 20 minuten voor openingstijd, al een rij van ruim 100 meter.
In een café met uitzicht op de Eiffeltoren zit ik met een broodje kaas en een kop thee (mijn ontbijt) de tijd uit maar als ik om 10 uur terugga is de rij gegroeid tot wel 200 meter. En allemaal braaf staan wachten, bij 3 graden onder nul. Dan moet je wel heel graag de Basquiat-tentoonstelling willen zien. Brrrr.
Ik besluit in plaats daarvan dan maar naar het meest bijzondere museum dat ik ooit bezoch heb, te gaan: Musée de Quai Branly. Dit volkenkundig museum is zowel van buiten als van binnen indrukwekkend. De tentoonstellingen zijn prachtig, de manier waarop tentoongesteld wordt is geweldig en 't gebouw is een architectonisch kunstwerk! Ik vind hier niet alleen de Afrikaanse kunst en gebruiksartikelen mooi, ook de stukken uit Oceanië zijn erg fraai... en er is zoveel, zoveel te zien!
Gelukkig ben ik vroeg en sta ik daar niet achteraan in de rij, haha.
En dan is 't zover: ik moet terug naar Sandra's huis. Alles gaat sneller dan gepland: ik hang de dekbedovertrekken op, was de laatste 2 bekers af, pak mijn koffer in en een half uur eerder dan gepland ga ik richting Gare du Nord. Voor ik het weet, zit ik in de erg comfortabele trein, met mijn tv-programma's en e-book op de telefoon. Zo kom ik de trip naar huis wel door!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
