Van Akhaktsikhe naar Kutaisi

Gistermiddag/avond kwam ik terecht in een internetcafe. Even lekker wat verslagen maken en daarna een rondje moderne stad. Geen drol te doen, dus na een goedkope rundvleesdoner en een flinke wandeling vroeg ik e3n taxi wat de rit terug kostte. 4 lari en geen zin om die ene lari eraf te pingelen (40 cent teveel). Maar... ik had alleen 100 lari en wat losg3ld. De chauffeur lachte en gebaarde dat ik maar in moest stappen. Pfew, want na al die km vond ik het wel welletjes.

in het hotel was inmiddels een wisseling van de wacht geweest. De volgende ochtend kreeg ik een beduidend kariger ontbijt dan van de aardige Maga... geen eitjes, geen jam. Alleen ee kop thee, wat kaas en boter en wel lekker vers brood. Op naar de marschrutka... met de taxi want het kwam met bakken uit de lucht.

De koffer lag al in de marschrutka voor ik het doorhad en voor ik het wist vertrokken we, weer met een niet volle minibus. Bijzonder!

naast de gebruikelijke koeien, honden, varkens, langzame Sovjet-autos was er weinig nieuws te zien. Tot net voor Kutaisi. Een enorm 'dood' fabrieksterrein met vervallen gebouwen en zwarte schoorstenen domineert het landschap. Welkom in de tweede stad van Georgie.

Het busstation ligt zo'n 5 km van het centrum. Mijn hostel ligt perfect, een minuutje lopen vanaf het hart van de stad. Ook hier kijk ik nogal bedenkelijk door de toegang tot het hostel, wat een meuk: vervallen, rottend hout... tot de poort opengaat en er een goed onderhouden, fris gebouwt stuk hostel tevoorschijn komt. Als ik bij het hostel aankom, is het eerste wat ze melden dat booking.com een fout heeft gemaakt in de kamerprijs. Niet 12 maar 20 euro per nacht moet het zijn. Ik heb de supernieuwe, lekkere kamer vanuit een ooghoek al gezien mawr blijf stoicijns stug kijken. Goed, voor 16 euro per nacht mag ik er in. JEUJ!!, 2at een lekker stekje. De langsdenderende rivier praktisch langs mijn raam, een fijne moderne badkamer, wel met de eeuwige gebarsten wc-bril, dat wel. En een goede keuken met gratis koffie 3n thee. Blij!

meteen de stad maar in. Als ik eigenlijk maar niks zinnigs kan vinden, schiet ik een paar toeristen (de enige) aan. Nee, dit schijnt het toch te zijn. Nogal een dooie boel.

Met z'n drieen gaan we lunchen, bestellen de halve lunchkaart, drinken volop erbij en uiteindelijk moeten we ieders 2,80 euro betalen. Na een week weer aanspraak is best gezellig. Zij gaan door naar Tbilisi, ik terug naar de kamer voor wat plannen. 's Avonds doe ik nog een rondje centrum maar koop wat dingetjes bij de supermarkt, waaronder een goddelijk lekkere wortelsalade, en ben meer geld kwijt dan als ik uit eten gegaan zou zijn.

op het terrasje voor de kamers zitten twee groepjes Russen flink te hijsen. Maar na de ochtendborrel die ze hier vaak al rond 8 uur in de ochtend halen, kijk im er niet van op. Ik pak een eigen tafeltje en eet mijn snacks ket het geraas van de rivier op de achtergrond. Het reizen, al die ritten in auto of marschrutka, hangt me ju de keel al uit en al doe je zelf niks, je word er toch moe van. Lekker op tijd naar bed dus!