Kom Ombo, Edfu en Luxor

Een kwartier eerder dan gepland was de minibus er vanochtend. Voor zo'n 7,5 euro werd ik, samen met 2 andere toeristen, in een uurtje of 7 van Aswan naar Luxor gebracht, met pitstops in Kom Ombo en Edfu voor 'ptolemaic' tempels. De ideale manier om deze tempels, die vrij lastig te bereiken zijn, te bekijken.

Als we ingestapt zijn, staat de chauffeur nog even met een man in zeer religieus uitziende outfit met bijbehorende ruige baard te praten. Even later zit de man bij ons in de minibus en springt de tourguide even binnen en zegt: dit is huppeldepup, hij is jullie gids voor vandaag. Dan lacht ie hard en zegt: haha, niet echt hoor want dan kreeg je alleen de moskee te zien en niet de tempels. En dan springt ie weer naar buiten. Zelfs de man zelf moest er om lachen.

Net buiten Aswan vliegen we door 't dorpje Daraw: erg jammer want net op dinsdag is hier een grote kamelenmarkt, maar dat bedacht ik pas toen we er door kwamen. Grmpf.

Onderweg zie je het echte, landelijke Egypte: lage afbrokkelende huizen langs de weg, hutjes op groene velden met gele bergen op de achtergrond. Waar je in de steden al vaak ezelkarren ziet, is dat op het platteland helemaal nog een veelgebruikt vervoersmiddel. Of 't nu is voor een vracht gasflessen, het gras met de lavendelkleurige bloemetjes die de ezels en paarden hier eten of enorme stapels suikerriet. Ook zie je vaak een oud, verschrompeld mannetje in galabiya en grote witte doek om het hoofd op een ezeltje in sukkeldrafje voorbij komen. De pleintjes in dorpen zijn stuk voor stuk afgeladen vol: veel vrouwen in zwarte gewaden maar zonder gezichtsluier (dat hebben ze hier erg weinig), mannen in witte, lichtblauwe of grijsbruine gewaden, marktkraampjes met stoffig fruit, ezelkarren, isuzutrucks en grote vrachtwagens. Het recht van de sterkste geldt hier in het verkeer.

Ook hier op het platteland is de armoede weer duidelijk zichtbaar. En waar je op straat wel veel vrouwen ziet, zie je nergens spelende meisjes terwijl overal langs de Nijl of de zijarmen jongens in het water ziet spelen en zwemmen.

Kom Ombo is de eerste tempel. De tempel is best indrukwekkend: mooie hierogliefen in een stralende zon en op een mooie plek met uitzicht op de Nijl. De moeite waard maar de precieze geschiedenis laat ik voor wat ie is... te ingewikkeld. Ik dool rond tussen de tientallen pilaren en de grote ruimtes vol met uitgehouwen figuren. Na een uurtje gaan we verder.

De volgende tempel is Edfu. Deze tempel zou groter en mooier zijn dan Kom Ombo maar ik vind 'm minder indrukwekkend. Een wannabe gids probeert me van alles uit te leggen en te laten zien maar ik weet te ontsnappen, haha. Hier zijn veel donkere ruimtes met ongelooflijk veel hierogliefen. En alle usual suspects komen weer voorbij. Ik ken de namen maar niet de achtergrond: Horus, Hathor, Isis, Seth als nijlpaard, Ra en Osiris... Als ik in de schaduw mijn LP erop na lees, komt er een jongen een meter of 3 van me af zitten en hij probeert wat met me te praten. Binnen een paa minuten komen 3 politiemannen met mitrailleurs (in burger) hem 'verwijderen' ondanks mijn opmerkingen dat ie heel vriendelijk was. Zegt de ene politieman: ze vallen je allemaal lastig: waar kom je vandaan, hoe heet je... Waarop ik reageer: precies, heel veel Egyptenaren. En net op dat moment zegt die andere politieagent: where you from? Ze zien er zelf de humor van in en laten me met rust. Een van de bewakers wil perse met me op de foto en probeert me zijn politiepet op te zetten. Ook hier 'ontsnap' ik en laat de andere mannen lachend om de bewaker achter.

Egypte: het land voor de vrouw met low self esteem. Een wandeling op de Corniche levert je minimaal 20x : oh, you are beautiful of tsk, tsk, beautiful, of beautiful body (haha) op. Eentje vroeg zelfs: can I have a kiss please?! Dat ze makkelijk je kind of je opa hadden kunnen zijn, geen tanden of juist tanden met 3 kilo plak in de mond hebben, dat maakt ze niets uit, haha.

Affijn, Edfu tempel was wel mooi maar na een uurtje had ik 't wel gezien. De rit naar Luxor duurde nog bijna twee uur en de aircon stond niet aan. Dommelend zie ik groene velden en ezelkarretjes langsschieten. Elke 1 of 2 km is er een roadblock of remmen we volop af voor een speed hump (zoals ze hier heten).

In Luxor proberen ze me voor 't eerst op te lichten. Ik zou in eerste instantie afgezet worden in het centrum. Toen zeiden ze: bij je guesthouse. Eenmaal in Luxor zeiden ze: hier moet je er uit, je hotel is aan 't einde van de straat. En nattigheid voelend moest ik praten als brugman en nog zetten ze met niet af bij mijn hotel. Ik werd zgn. opgevangen door een man van mijn hotel maar halverwege de straat werd me verteld dat mijn private room vergeven was. En toevallig komt er iemand van het Princess Hotel aanlopen. Ik heb toen maar een taxi gepakt en me naar mijn hotel laten brengen. HELEMAAL lekker! Een vrij nieuwe kamer met zalige schoon bed, koelkastje, wc met de douche er natuurlijk boven (het blijft wel Egypte he). De badkamer deur moet eerst opengezet voor je de kamerdeur open kunt doen maar 't is hier netjes en schoon, ze zijn erg vriendelijk, hebben een geweldig dakterras en een straatje met terrasje. Wat wil een mens nog meer?

Inmiddels is't flink afgekoeld en ga ik me maar eens wagen aan de meest agressieve 'touts' van Egypte, hahaha.