Dingli en Mosta
Door: Danielle
Blijf op de hoogte en volg Danielle
11 Oktober 2012 | Malta, Dingli
Goed, waar was ik gebleven toen mijn internettegoed op was? Oh ja, de kliffen van Dingli, met de cactussen vol vruchten, de bloeiende oleander en de landbouwgrondjes ommuurd met poreus zandsteen. Mooi landelijk. Het was nog een aardige klim omhoog, vanuit het dorp. Maar wel de moeite (van het doen) waard. Wat me trouwens opvalt, is dat ik op heel Malta nog niet een dier heb gezien (anders dan een hondje of twee en een invasie van katten bij de St. Paul catacombes in Rabat). Zelfs geen konijnen, terwijl je hier volop konijn kunt eten in de restaurants.
Vanaf de kliffen gaat bus 201 terug naar Rabat, waar ik vervolgens weer overstap op de bus naar Mosta. De oude man (ober) bij het ontbijt adviseerde me dat. De kerk was inderdaad erg mooi, met een koepel in mooi wit, blauw en goud waar ergens in de oorlog een bom door het dak kwam zeilen. Een replica staat bij het kraampje met religieuze parafernalia. Voor 3,95 (euro) kun je een leeg flesje kopen om met heilig water te vullen. Omdat Mosta verder weinig te bieden heeft, zoek ik de bushalte weer op. Zoals alle (toeristische) bussen, rijdt de bus die ik moet hebben weer niet op tijd en het wachten beu, besluit ik dan maar via Valette te gaan omdat daar legio bussen heen gaan. Onderweg komen zien we weer de farmers market (erg letterlijk, met grote trucks en kratten groente en fruit), het glasblazersdorp en ander huisvlijt.
Gelukkig gaat bus 31 via het knooppunt Mater Dei (ziekenhuis) en stap ik daar over op de goeie bus die naar Sliema gaat.
En al met al is 't nog een lang dagje geworden en de wegen zijn verre van optimaal. Helemaal geklutst kom ik terug in het hotel. Volgens mij speelt mijn diclofenac op want het broodje tonijn ligt zwaar op de maag. Ik pak 's avonds later nog een terrasje. 't Is hier vroeg donker en laat licht... grappig, want overdag is 't meer dan zomers weer! 's Avonds lees ik The curious incident of the dog in the night-time... over een autistische jongen die de moord op de hond van de buurvrouw wil oplossen. Erg indrukwekkend boek!
Vanaf de kliffen gaat bus 201 terug naar Rabat, waar ik vervolgens weer overstap op de bus naar Mosta. De oude man (ober) bij het ontbijt adviseerde me dat. De kerk was inderdaad erg mooi, met een koepel in mooi wit, blauw en goud waar ergens in de oorlog een bom door het dak kwam zeilen. Een replica staat bij het kraampje met religieuze parafernalia. Voor 3,95 (euro) kun je een leeg flesje kopen om met heilig water te vullen. Omdat Mosta verder weinig te bieden heeft, zoek ik de bushalte weer op. Zoals alle (toeristische) bussen, rijdt de bus die ik moet hebben weer niet op tijd en het wachten beu, besluit ik dan maar via Valette te gaan omdat daar legio bussen heen gaan. Onderweg komen zien we weer de farmers market (erg letterlijk, met grote trucks en kratten groente en fruit), het glasblazersdorp en ander huisvlijt.
Gelukkig gaat bus 31 via het knooppunt Mater Dei (ziekenhuis) en stap ik daar over op de goeie bus die naar Sliema gaat.
En al met al is 't nog een lang dagje geworden en de wegen zijn verre van optimaal. Helemaal geklutst kom ik terug in het hotel. Volgens mij speelt mijn diclofenac op want het broodje tonijn ligt zwaar op de maag. Ik pak 's avonds later nog een terrasje. 't Is hier vroeg donker en laat licht... grappig, want overdag is 't meer dan zomers weer! 's Avonds lees ik The curious incident of the dog in the night-time... over een autistische jongen die de moord op de hond van de buurvrouw wil oplossen. Erg indrukwekkend boek!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
