Koninklijk Kopenhagen

Met de S-tog naar Osterport is de snelste manier om bij de Kleine zeemeermin te komen. Het is maar twee haltes. Meteen buiten het station ontmoet ik een Indiase chemical engineer uit Delhi die hier voor haar werk is en in het weekend uitstapjes maakt. Dit is haar tweede bezoek aan Kopenhagen. Samen lopen we naar de Lille Havfrue. Ze valt me niet eens tegen, die zeemeermin. Na alle verhalen over hoe klein ze zou zijn vind ik haar best groot. Ik maak een paar foto's, ook voor Siri. We babbelen nog wat en dan gaan we ieder ons weegs.

Ik loop langs de oude kazernehuisjes van Kastellet over het kinderkopjespad richting Esplanaden. Hoewel ik niet echt geef om grote overheidsgebouwen wijk ik iets af om even het Amalienborg Slot te bekijken en val daar net in het begin van het wisselen van de wacht. Een soort fanfare met muziek, grote fluffy hoofddeksels en stampende voeten. Verderop, langs het water heb je goed zicht op het Operagebouw aan de andere kant van de bevroren haven. Geen leuke boottripjes dus. Nog weer een stukje verderop ligt het koninklijk theater, ook weer een hypermodern gebouw. Binnen zit een leuk cafe met schitterend uitzicht op ingevroren boten, oude gebouwen en langswandelende toeristen. Met een kopje groene thee kom ik weer een beetje op temperatuur. Klaar voor de volgende etappe van Kopenhagen.  

De huisjes van Nyhavn zijn net zo kleurrijk als op alle plaatjes. Wat je op de plaatjes alleen niet ziet, is dat overal eethuisjes en cafeetjes in zitten. Het is hartstikke druk op dit bekendste stukje Kopenhagen. De straat gaat over in een winkelstraat, waar ook het beroemde restaurant Godt zit (met een driegangenmenu vanaf 520 DKK ofwel 75 euro),  een leuk Japans theewinkeltje en wat esotherische zaakjes.  

Na een tijdje ga ik rechsaf door een wat meer woonwijkachtige straat om uiteindelijk bij de David Samling te komen: een museum met op de bovenste 2 verdiepingen Islamitische kunst. Volop oude kleden, schalen, munten, houtsnedes, beeldhouwwerken en ga zo maar door. Alles uit het enorme islamitische rijk dat liep van Spanje en Sicilie (weer wat geleerd) tot aan de Samarkand en China. Alleen de Indiase schilderingen hebben mensen afgebeeld. Die nemen de voorschriften blijkbaar wat minder nauw :-). De collectie doet sterk denken aan de collectie bij het IMA, het Institut du Monde Arabe in Parijs. De tweede verdieping heeft een expositie over het Sufisme (het mysticisme binnen de islam) maar is stukken minder interessant.  

Als ik het Rosenborg Slotshave (park) ben over gestoken, sta ik praktisch voor het Staten museum for kunst. Een enorm gebouw met een statige ingang. Net voor de deur kom ik Siri weer tegen, die het nog steeds 'vreselijk koud' vind! Binnen staan de mensen rijen dik voor de entree. Ik val inmiddels bijna om van de trek en duik eerst maar eens het restaurant in. Ook daar is het beredruk. Voor 20 euro krijg ik een potje thee en een soort panini met zalmmousse. Jaiks! Weer zoveel geld. De levensstandaard moet hier wel vele malen hoger liggen want niemand verblikt of verbloosd er van, zelfs bejaarden niet, of moeders met een paar kinderen.  
Ik heb eigenlijk alleen interesse voor de Franse schilders, maar een klein gedeelte van de permanente expositie. In de kelderruimte wordt een gratis toegankelijk concert gegeven en mensen drommen er omheen.  

Na het Statens loop ik richting Norreport metro. Vandaar is het 2 haltes naar Christianshavn en de vrijstaat Christiania. En jeetje, wat is dat een vieze bende! Je komt binnen via een poort en staat meteen tussen felbeschilderde vervallen loodsen. Ergens wordt een soort houten podium getimmerd, ernaast brandt een groot houtvuur van sloophout. Morsige anarchistische types dansen op een soort Deense rap of protestmuziek. Je mag nergens fotograferen. Waarschijnlijk omdat ze overal jointjes roken, zichzelf opwarmend aan tot kachels omgebouwde oliedrums met schoorsteentjes.
Het terrein is best groot maar overal even armoedig en vervallen. Hier en daar staan wat houten huisjes en er lopen een aantal honden tussen de punkers, hippies en vooral veel toeristen.  

Hier en daar zitten wat eettentjes en je kunt er warme drankjes kopen. Ik sla even over want zelfs een marktkraampje in India ziet er properder uit. Christiania is best interessant, maar echt bijzonder is het niet. Maar misschien ligt dat aan de tijd van het jaar.  

Terug door de wijk Christianshavn naar metro Norreport. Er net achter liggen de overkapte, decadente Torvehallen: marktkraampjes met zoveel luxe lekkers dat het water je in de mond loopt. Na een paar rondjes vind ik het genoeg voor deze middag. Ik loop ook al weer ruim 6 uur! Omdat het zonnetje niet schijnt, is het vandaag bitter koud dus tijd om in mijn hotelkamer even lekker op te warmen!

's Avonds besluit ik mezelf te trakteren op Reef 'n Beef, een leuk Australisch restaurant, er niet bij nadenkend dat het zaterdagavond is. Als ik er aan kom, hangt het er met de benen uit. Gelukkig ben ik een makkelijk mens (wat eten betreft dan) dus scoot, scoot... en ik zit aan de overkant bij Raj, een Indiaas restaurant achter de alu gobi, garlic naan, sag paneer en raita. Yum! Totaal vervreten hang ik een uurtje later op de bank in de lobby omdat de wifi er boven uit ligt. Mooi dagje vandaag!