Piramidemaffia in Giza

De taxichauffeur die ik vanochtend vroeg om me naar de piramides van Giza te brengen, sprak alleen Arabisch. Best lastig onderhandelen, maar met wat handen en voeten werk (want hoe duid je aan dat je er een bepaalde tijd wilt blijven) is het toch gelukt.

De trip naar Giza gaat door de overvolle straten van Cairo, naar de andere oever. In vier rijen dik laveren de auto's zo dicht langs elkaar dat de spiegels elkaar regelmatig net niet raken. Mensen steken met gevaar voor eigen leven over tussen de voortstuivende auto's, stoppen doen automobilisten namelijk niet. Tenzij iemand er letterlijk voorspringt. Maar daar kwam ik in Giza pas achter.

Na een rit van iets meer dan een half uur waren we ongeveer een km van de piramides vandaan toen er een jongen voor de auto sprong, op bruuske toon wat tegen de chauffeur zegt en hem de auto open laat doen en er in springt. Hij draait zich om en begint tegen mij te praten. Het duurde ongeveer 5 seconden voor bij mij registreerde dat dit de eerst tout al is. Dus ik weiger naar alles te luisteren en zeg: wij doen niks, ik bekijk de piramides alleen. Na een minuut of zo, snapt ie het en stapt uit. Mijn chauffeur kijkt vooral opgelucht. Ik merk dat hij hier nog nooit is geweest, wat 't voor hem lastig maakt want die tout-maffiosi zijn erg agressief. Meteen springt er weer eentje voor de auto en als ie in wil stappen roep ik: la, la, la en duw 'm weer naar buiten. En de volgende, en de volgende. De mannen schreeuwen stuk voor stuk: I am from government, to help you. Jaah, en ik ben gek zeker!

Na een variatietje of 8 op dit scenario is de chauffeur volkomen van slag (ik zag 'm denken: was ik maar rustig in downtown gebleven, met mijn droeve koranversenbandje op de casettespeler). Ik gebaren: doorrijden, doorrijden, want ikwist van de vorige keer dat de auto voor 2 pond geparkeerd kan worden op het terrein. Een paar man doet nog een poging door te zeggen dat hij moet parkeren, maar intussen raakt hij ietwat overtuigd door mijn houding en rijdt stapvoets door en de resterende touts schelden ons na, hahaha. En zowaar, bij het terrein aangekomen helpt de politie ons verder: daar kaartjes kopen voor entree en parkeren, auto mag op het hele terrein mee. Have a nice time.
Een paar touts doen nog een poging om, letterlijk 3 meter van de ticket office af, je weg te lokken. Sukkels.

De chauffeur staat netjes op de parkeerplaats tegen de tijd dat ik de kaartjes heb gekocht. Helemaal blij dat ik nu echt de tijd neem voor de piramides loop ik rond. De piramides zijn natuurlijk weer overweldigend. Het is niet echt warm vandaag, dus perfect weer om hier rond te hobbelen. De vorige keer heb ik de sfinx eigenlijk amper bekeken, dus daar spendeer ik nu wat extra tijd. Geweldig mooi, met in elke foto wel een van de piramides op de achtergrond! Onvoorstelbaar. Ik ben wel te zuinig om 10 euro extra te betalen om d'r in te mogen (want er is niets te zien en claustrofobisch klein).
Elders schijn je wel naar binnen te mogen, maar ik loop helemaal blij te zijn van het moois en het mooie weer.

Tussen de bedrijven door wimpel ik nog wat maffiosi af die om mijn ticket vragen omdat ze ' from the government' zijn. Ik doe alsof ik gek ben en daar worden ze enorm opgefokt van, hahaha. Om de handel nog een beetje te stimuleren rij ik voor 2 euro van de sfinx terug naar de piramides op Pippy, een mooi geschoren kameel van een niet-opdringerige man. Wat een verademing! Ik kom ook de gedesillusioneerde Aussies weer tegen. Zij groet me zelfs met kussen, hahaha. Zij zijn met openbaar vervoer gekomen maar hebben soortgelijke maffiapraktijken moeten ondergaan. De Egyptenaren moeten eens weten hoe ze hun glazen ingooien met deze praktijken...

Maar ik heb weer een mooi bezoek achter de kiezen! In de stad laat ik me afzetten bij Midan Tahrir, waar nu vrijwel niets te doen is. Vandaar dool ik nog wat rond.

De enige dierentuin (die mijn zusje adviseerde voor mensen-kijken) ligt volgens mij in Giza en niet achter het hotel en een gedrogeerde welp op schoot... neh, laat ik dat nou niet doen. Ook 't park en de supermarkt die Lisette noemt zijn in geen velden of wegen te vinden. De hibiscusthee voor Sylvia heb ik inmiddels wel, nu de falafelpakjes voor 25 cent nog, hahaha. Maar daar heb ik de hele avond nog voor, dus ik ga maar weer eens op stap!