Hangen, hangen en nog eens hangen
Door: DanielleFrek
Blijf op de hoogte en volg Danielle
04 Mei 2011 | Egypte, Dahab
Om half 4 sta ik naast mijn bed en om 5 uur zit ik in de trein. Tegen die tijd is 't me gelukt om al 2x mijn eten voor onderweg te vergeten: eerst laat ik mijn keurig voorbereide, gezonde hapje thuis op het aanrecht staan. Vervolgens vergeet ik de snel bij mijn moeder bij elkaar gegraaide zoetigheid in de auto. Net voor de trein vertrekt komt mijn moeder lachend de proviand brengen. Een goed begin...
De vlucht is weinig spannend: een enorm vol vliegtuig met maar weinig toeristen.
In Cairo aangekomen blijkt dat 'ze' besloten hebben dit jaar toch de klok maar niet te verzetten. Het is dus een uur eerder dan verwacht, waarmee het toch haalbaar zou zijn geweest om de vervroegde vlucht te halen. Met 2 uurtjes moet het mogelijk zijn te deboarden, een visum te halen, door de douane te gaan, met de bus naar terminal 3 (kwartier in bloedhitte) te rijden en daar op tijd in te checken. Maar ik ben omgeboekt naar een latere vlucht.
En nu ik niet overal in slaap val, duurt dat lang, erg lang :-)
Als ik in Sharm el Sheikh de luchthaven uitkom, staat mijn airport pickup te wachten en in een uurtje scheuren we door 't pikkedonker naar Dahab. Op het terrasje van Penguin Village eet ik een schaal met verschillende mezze (houmous, tahina, baba ganoush en tzatziki) met brood. Niet bijzonder, maar okay.
Ik heb een eenvoudige kamer op de begange grond, die uitkijkt op het restaurant met luie loungekussens, met meteen daarachter een meter rotsen en dan de zee. Maar die zee, die zie ik pas 's ochtends.
De vlucht is weinig spannend: een enorm vol vliegtuig met maar weinig toeristen.
In Cairo aangekomen blijkt dat 'ze' besloten hebben dit jaar toch de klok maar niet te verzetten. Het is dus een uur eerder dan verwacht, waarmee het toch haalbaar zou zijn geweest om de vervroegde vlucht te halen. Met 2 uurtjes moet het mogelijk zijn te deboarden, een visum te halen, door de douane te gaan, met de bus naar terminal 3 (kwartier in bloedhitte) te rijden en daar op tijd in te checken. Maar ik ben omgeboekt naar een latere vlucht.
En nu ik niet overal in slaap val, duurt dat lang, erg lang :-)
Als ik in Sharm el Sheikh de luchthaven uitkom, staat mijn airport pickup te wachten en in een uurtje scheuren we door 't pikkedonker naar Dahab. Op het terrasje van Penguin Village eet ik een schaal met verschillende mezze (houmous, tahina, baba ganoush en tzatziki) met brood. Niet bijzonder, maar okay.
Ik heb een eenvoudige kamer op de begange grond, die uitkijkt op het restaurant met luie loungekussens, met meteen daarachter een meter rotsen en dan de zee. Maar die zee, die zie ik pas 's ochtends.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
