Ras al Jinz: Turtle Beach
Door: DanielleFrek
Blijf op de hoogte en volg Danielle
07 December 2009 | Oman, Masqat
Al Naseem Camp, met zijn palbladeren rond de houten hutjes, ligt op maar een paar minuten rijden van Ras al Jinz ofwel Turtle Beach.
Deze avond is 't rustig en met een groep van ca. 15 toeristen volgen we onze Omani gids in zijn lange donkerblauwe dishdash. In 't donker van de maanloze nacht ben je hem dan ook meteen kwijt, dus ik loop strak in de pas naast 'm, tien minuten richting het schildpaddenstrand. In de buurt van het strand moeten de lampen uit (anders snappen de baby-schildpadjes niet dat ze niet richting zee gaan maar richting mens) en schuifelen we allemaal op een donkere plek naast het strand. Lang leven de moderne technologie: het verlossende telefoontje komt al gauw: de spotter heeft een leggende schildpad die al voldoende in trance is om zich niet af te laten schrikken door toeristen. Het blijft een waanzinnig gezicht: een groene schildpad die zo'n 100 eieren in een diepe kuil laat vallen en met zijn achterflippers de kuil dicht en een spoor van 3 meter achter zich laat voordat ze een nepkuil maakt als afleiding voor "predators", in dit geval vooral vossen. Hoewel de vossen sterk de voorkeur schijnen te geven aan de uitgekomen babyturtles, want: why take the time to dig up eggs if you're meal is right in front of you" zoals de gids het logisch verklaart.
Ik ben natuurlijk schandalig verpest door mijn ervaring in Frans Guyana maar toch blijft het stiekem leuk.
Als we na bijna 2 uur op het strand nog geen spoor van babyschildpadjes hebben gevonden, wil de groep er de brui aan geven. Bummer!!! De gids zegt: als ze er nu niet zijn, dan zijn ze er morgenvroeg (om de ongoddelijke tijd van 6 uur) ook niet. Dus ik heb gewoon pech!
In Al Naseem Camp gaat de generator om 00.30 uit maar ruim voor die tijd lig ik al op een oor als een prinses op de erwt met 2 matrassen en een deken op elkaar gestapeld. Ik slaap zaaaalig!
Deze avond is 't rustig en met een groep van ca. 15 toeristen volgen we onze Omani gids in zijn lange donkerblauwe dishdash. In 't donker van de maanloze nacht ben je hem dan ook meteen kwijt, dus ik loop strak in de pas naast 'm, tien minuten richting het schildpaddenstrand. In de buurt van het strand moeten de lampen uit (anders snappen de baby-schildpadjes niet dat ze niet richting zee gaan maar richting mens) en schuifelen we allemaal op een donkere plek naast het strand. Lang leven de moderne technologie: het verlossende telefoontje komt al gauw: de spotter heeft een leggende schildpad die al voldoende in trance is om zich niet af te laten schrikken door toeristen. Het blijft een waanzinnig gezicht: een groene schildpad die zo'n 100 eieren in een diepe kuil laat vallen en met zijn achterflippers de kuil dicht en een spoor van 3 meter achter zich laat voordat ze een nepkuil maakt als afleiding voor "predators", in dit geval vooral vossen. Hoewel de vossen sterk de voorkeur schijnen te geven aan de uitgekomen babyturtles, want: why take the time to dig up eggs if you're meal is right in front of you" zoals de gids het logisch verklaart.
Ik ben natuurlijk schandalig verpest door mijn ervaring in Frans Guyana maar toch blijft het stiekem leuk.
Als we na bijna 2 uur op het strand nog geen spoor van babyschildpadjes hebben gevonden, wil de groep er de brui aan geven. Bummer!!! De gids zegt: als ze er nu niet zijn, dan zijn ze er morgenvroeg (om de ongoddelijke tijd van 6 uur) ook niet. Dus ik heb gewoon pech!
In Al Naseem Camp gaat de generator om 00.30 uit maar ruim voor die tijd lig ik al op een oor als een prinses op de erwt met 2 matrassen en een deken op elkaar gestapeld. Ik slaap zaaaalig!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
